Ο Κωνσταντίνος Κατσαφάδος για την υδροδότηση της Αίγινας.

Κωνσταντίνος Κατσαφάδος, Αντιπρόεδρος ΟΝΝΕΔ. Δελτίο Τύπου.
Το πρόβλημα υδροδότησης της Αίγινας έρχεται  από το παρελθόν. Οι τελευταίες εξελίξεις  με την άρνηση των εταιρειών να μεταφέρουν νερό στην Αίγινα, λόγω των  οφειλών του Δήμου αποτελούν  την κορυφή του παγόβουνου.

Δεν είναι  στις προθέσεις μου να προσωποποιήσω  και να καταλογίσω ευθύνες, να χαϊδέψω  αυτιά και να αναλωθώ σε ευχολόγια  και γενικολογίες.

Ο στόχος είναι  να υπάρξει μόνιμη και βιώσιμη  λύση στο πρόβλημα υδροδότησης του  νησιού. Ο στόχος αυτός δεν υπηρετείται  με το χρεοκοπημένο και ξεπερασμένο  μοντέλο του παρελθόντος.

Αυτό το μοντέλο συντηρεί την ομηρεία  της Αίγινας από τους μεταφορείς νερού.

Η διαχειριστική  ανεπάρκεια αυτού του μοντέλου θα οδηγεί συνεχώς σε αύξηση τους χρέους του Δήμου προς τον προμηθευτή (ΕΥΔΑΠ) και τους μεταφορείς. Όσο  δεν υπάρχει ορθολογική αποτύπωση  και εφαρμογή της σχέσης κόστους  – ωφελείας θα μεγαλώνει η μαύρη  τρύπα

Η επιλογή  συνεπώς είναι η ανατροπή αυτού  του μοντέλου

Την προοπτική  μόνιμης και βιώσιμης λύσης εγγυάται η κατασκευή του υποθαλάσσιου αγωγού για την οποία υπάρχει  αρχική μελέτη.

Ο μόνος  τρόπος για να υλοποιηθεί αυτό το έργο είναι η ένταξή του στο ΕΣΠΑ αφού η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ  έχει κυριολεκτικά εξαφανίσει το πρόγραμμα  δημοσίων επενδύσεων.

Ο κ. Αντιπεριφερειάρχης Νήσων δεσμεύθηκε για την ένταξή του στο ΕΣΠΑ που δεν είναι όμως μία απλή διαδικασία.

Αφού ενταχθεί, πρέπει να είναι διασφαλισμένοι οι πόροι για την εκτέλεση του  και να υπάρξει ένα σαφές χρονοδιάγραμμα. Από την έναρξη εως την ολοκλήρωσή του.

Γιατί αυτό; Γιατί ο Δήμος σε όλο αυτό το διάστημα πρέπει να διαχειριστεί τις  ανάγκες υδροδότησης του νησιού και να κάνει το δικό του σχεδιασμό.

Οφείλουμε να δούμε και τις εναλλακτικές λύσεις σε περίπτωση που δεν είναι  δυνατή, στην παρούσα φάση, η κατασκευή  του υποθαλάσσιου αγωγού.

Η πρώτη  λύση είναι να συνεχιστεί η διαδικασία μεταφοράς νερού

Σε αυτή την περίπτωση όμως πρέπει να υπάρχει  εξορθολογισμός σε όλα τα επίπεδα. Από την προμήθεια και τη μεταφορά του νερού εως την απρόσκοπτη είσπραξη των λογαριασμών κατανάλωσης αλλά και των παλαιότερων οφειλών.

Μαζί και  ένας πάγιος ετήσιος και θεσμοθετημένος πόρος από το Πράσινο Ταμείο για  όλα τα άνυδρα νησιά που θα κλιμακώνεται ανάλογα με το μέγεθος κάθε νησιού. Είναι καιρός να υπάρξουν οριζόντιες πολιτικές που θα δίνουν ουσιαστικό περιεχόμενο στην έννοια της νησιωτικότητας.

Γιατί η  Αίγινα είναι νησί, όσο και αν είναι κοντά στον Πειραιά  έχει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της  νησιωτικότητας και της γεωγραφικής ασυνέχειας.

Η δεύτερη  λύση είναι η διευρυμένη συνεργασία με την ΕΥΔΑΠ

Η ΕΥΔΑΠ  Νήσων επιδιώκει να αναλάβει τη διαχείριση των δικτύων ύδρευσης και αποχέτευσης  στα νησιά. Αυτό όμως δε μπορεί να γίνει  χωρίς την παραδοχή ότι το νερό αποτελεί κοινωνικό αγαθό και  είδος πρώτης ανάγκης.

Η ΕΥΔΑΠ  αναλαμβάνοντας το δίκτυο προσανατολίζεται στη δημιουργία μονάδων αφαλάτωσης. Οφείλει όμως να εγγυηθεί συγκεκριμένα standards για την ποιότητα  του νερού που ισχύουν και για το δίκτυο της στην Αττική.

Το κυριότερο, η τιμολογιακή της πολιτική δεν  πρέπει να είναι σε αναντιστοιχία  με τα κοινωνικά κριτήρια και τις  κοινωνικές συνθήκες.

Τα πλεονεκτήματα  είναι η ανάληψη της ευθύνης  συντήρησης του δικτύου από την  ΕΥΔΑΠ και η αξιοπιστία στην είσπραξη των λογαριασμών κατανάλωσης.

Το μειονέκτημα  είναι η αμφιβολία για την  ποιότητα, ως πόσιμου νερού, του νερού  που παράγουν οι μονάδες αφαλάτωσης. Και αυτό εναπόκειται στην ΕΥΔΑΠ  και στη δυνατότητά της να χρησιμοποιήσει τις νέες τεχνολογίες.

Άφησα τελευταία  το θέμα των οφειλών του Δήμου  προς τους μεταφορείς αλλά και τον  προμηθευτή. Το θέμα αυτό δημιούργησε  και το πρόβλημα τις τελευταίες μέρες.

Είναι γνωστό ότι δεν υπάρχουν συνθήκες υγιούς ανταγωνισμού στο χώρο της μεταφοράς  νερού από υδροφόρα πλοία. Και  το Υπουργείο Ανάπτυξης αδιαφορεί  και με την αδράνειά του καθιστά  ομήρους όλα τα νησιά.

Οι μεταφορείς οφείλουν να αποδεχθούν ένα διακανονισμό όπως οφείλει και ο Δήμος να διαχειρίζεται με καλύτερο τρόπο  τα οικονομικά του, να εισπράττει τους λογαριασμούς κατανάλωσης και να απέχει από πελατειακές πρακτικές. Έκτακτες επιδοτήσεις και χρηματοδοτήσεις  δεν θα υπάρχουν για πάντα, οι εποχές άλλαξαν.

Ο Δήμος  Αίγινας όμως θα μπορούσε να ενισχυθεί  οικονομικά σε αυτή τη φάση, από αδιάθετους πόρους του Πράσινου Ταμείου.

Όλα αυτά αποτελούν  σκέψεις και προτάσεις που  θα μπορούσα να εξειδικεύσω σε βάθος.

Αποτελούν όμως και ερέθισμα για μία ανοιχτή, ειλικρινή και ελεύθερη συζήτηση για το πρόβλημα της υδροδότησης  της Αίγινας. Η συζήτηση αυτή, έχω  διαπιστώσει ότι δεν γίνεται.

Εύχομαι να ξεκινήσει άμεσα και κυρίως να συμμετέχουν σε αυτήν όλοι οι πολίτες. Γιατί η όποια απόφαση πρέπει να είναι συναπόφαση.

Και κυρίως να γίνει έργο και πράξη.