Επιστολή Δημήτρη Καρύδη σχετικά με τη νέα αρχιτεκτονική στα νησιά του Αργοσαρωνικού.

Δημήτρης Καρύδης. Βουλευτής Α' Πειραιά.
"Nησιωτικός χώρος στην Περιφέρεια Αττικής. Μια διακριτή ανάγκη  για ουσιαστική πολιτική στο πλαίσιο της νέας αρχιτεκτονικής για την Αυτοδιοίκηση και το Κράτος".

Είναι σαφές ότι η Περιφέρεια Αττικής τόσο λόγω του όγκου της όσο  και της γεωγραφικής της διασποράς αποτελεί μια Περιφέρεια με σημαντική συμβολή στο συνολικό αναπτυξιακό αποτέλεσμα της χώρας.  Παράλληλα όμως είναι και μια Περιφέρεια με σημαντικές ενδοπεριφερειακές ανισότητες οι οποίες προέρχονται κυρίως λόγω της ανομοιογένειας που υπάρχει και παρατηρείται στο εσωτερικό της.

Η  ιδιαιτερότητά της συνίσταται  στο γεγονός ότι στον εσωτερικό  ιστό της Περιφέρειας αναπτύχθηκαν  αναπτυξιακές πολιτικές τα τελευταία  χρόνια οι οποίες άφησαν απέξω από τον κεντρικό σχεδιασμό και τα κατά καιρούς χρηματοδοτικά εργαλεία «πυλώνες» ανάπτυξης  οι οποίοι κατά την γνώμη μας θα μπορούσαν να συνεισφέρουν ουσιαστικά και να παράγουν θετικό πρόσημο στο συνολικό αναπτυξιακό αποτέλεσμα .

Τέτοιοι «πυλώνες» ανάπτυξης στην Περιφέρεια Αττικής εστιάζονται στο νησιωτικό σύμπλεγμα της Περιφέρειας  (νησιά του Αργοσαρωνικού – Κύθηρα και Αντικύθηρα) όπου ουσιαστικά δεν υπήρχε καμία διακριτή αναπτυξιακή δομή από πλευράς Πολιτείας. Γι’ αυτό, η σημαντική μεταρρύθμιση που προωθείται από την Κυβέρνηση με την νέα αρχιτεκτονική του Κράτους μέσω του σχεδίου «Καλλικράτης, θα πρέπει να δημιουργήσει θετικές προοπτικές ανάπτυξης, χωρίς τους ενδεχόμενους κινδύνους από τα προβλήματα του ηπειρωτικού τμήματος της Περιφέρειας.

Στα διοικητικά όρια της Περιφέρειας Αττικής  ανήκουν 9 νησιωτικοί δήμοι και Κοινότητες: Σαλαμίνα, Αμπελάκια, Αίγινα, Αγκίστρι (Κοινότητα), Πόρος, Ύδρα, Σπέτσες, Κύθηρα και Αντικύθηρα (Κοινότητα). Πρόκειται για περιοχές που βρίσκονται σε μικρή σχετικά απόσταση από τον Πειραιά (οι πλέον απομακρυσμένες είναι τα Κύθηρα και τα Αντικύθηρα), χρησιμοποιούνται σε μεγάλο βαθμό ως περιοχές παραθεριστικής κατοικίας λόγω της εγγύτητας τους, αναπτύσσουν δραστηριότητες κυρίως του τριτογενή τομέα (τουρισμός) και σε μικρότερο βαθμό του πρωτογενή, και εξακολουθούν να παρουσιάζουν σοβαρές ελλείψεις σε υποδομές, ειδικότερα στους τομείς της διαχείρισης των  στερεών και υγρών αποβλήτων.

Το  νησιωτικό τμήμα της Περιφέρειας  έχει πληθυσμό 70.000 περίπου κατοίκων, σύμφωνα με την Απογραφή του 2001 και κατά τη διάρκεια της δεκαετίας 1991-2001 παρουσιάζει μεγαλύτερη πληθυσμιακή αύξηση από το χερσαίο.

Σε  αρκετούς νησιωτικούς Δήμους  σημειώθηκε πληθυσμιακή αύξηση  κατά την τελευταία δεκαετία, με μεγαλύτερα ποσοστά να εμφανίζονται στον Πόρο, (21,8%), την Αίγινα (16,4%), την Ύδρα (14%), το Αγκίστρι (16,3%). Αξιόλογη αύξηση παρατηρήθηκε και στη Σαλαμίνα (12,5%) και τα Κύθηρα (11%). Μικρότερες πληθυσμιακές αυξήσεις σημειώθηκαν στους Δήμους Αμπελακίων Σαλαμίνας (4,4%) και Σπετσών (8,7%).
Η διάρθρωση των παραγωγικών δραστηριοτήτων στις νησιωτικές περιοχές της Περιφέρειας δείχνει ότι όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του ενεργού πληθυσμού απασχολείται σε δραστηριότητες του τριτογενή τομέα και ειδικότερα του τουρισμού, του εμπορίου και της παροχής υπηρεσιών. Δραστηριότητες του πρωτογενή τομέα εντοπίζονται κυρίως στα Κύθηρα (π.χ. μελισσοκομία), την Αίγινα (π.χ. φυστίκια)  και την Τροιζήνα (π.χ. γεωργία – θερμοκήπια). Ο αγροτουρισμός παρουσιάζει σημαντική ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια στο νησιωτικό χώρο. Τα αγροτουριστικά καταλύμματα εντοπίζονται κυρίως στον Πόρο και τα Κύθηρα.

Στον  τομέα των υποδομών παρουσιάζονται προβλήματα στα δίκτυα υδροδότησης  και στην υδροδότηση όλων των νησιωτικών δήμων.

Προβλήματα, επίσης, εντοπίζονται σε σχέση με τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων. Πιο συγκεκριμένα, σε κανένα νησιωτικό Δήμο δε λειτουργεί οργανωμένος Χ.Υ.Τ.Α. ή σταθμός μεταφόρτωσης, ενώ αντίθετα στους περισσότερους Δήμους υπάρχουν ανεξέλεγκτες χωματερές όπου τα προβλήματα για το περιβάλλον και οι κίνδυνοι για την δημόσια υγεία είναι πολλαπλάσια.

Τα περισσότερα  νησιά της Περιφέρειας του  Αργοσαρωνικού, έχουν έντονα προβλήματα ακτοπλοϊκής εξυπηρέτησης. Τα εισιτήρια είναι πανάκριβα , τα δρομολόγια λίγα και  από τον Πόρο, τα Μέθανα, την Ύδρα και τις Σπέτσες , η γραμμή είναι μονοπωλιακή χωρίς συμβατικό πλοίο. Στα νησιά υπάρχουν κατά τόπους προβλήματα κυκλοφορίας, αλλά περιορίζονται στις περιοχές με έντονη τουριστική δραστηριότητα και μόνο κατά τους καλοκαιρινούς μήνες που η τουριστική κίνηση είναι αυξημένη.

Κύριε Υπουργέ,  

Με  βάση τα παραπάνω είναι  προφανής η ανάγκη εφαρμογής μιας νέας αρχιτεκτονικής δομής για τα νησιά της Περιφέρειας Αττικής στο πλαίσιο του σχεδίου «Καλλικράτης» με την θεσμοθέτηση Περιφερειακού νησιωτικού διαμερίσματος και την δημιουργία ξεχωριστής θέσης Αντιπεριφερειάρχη για τα νησιά. Η θέση αυτή, θα δώσει τη δυνατότητα να αναπτυχθούν και να υλοποιηθούν αποτελεσματικές δράσεις για το Περιβάλλον, την Πράσινη Ανάπτυξη, την ενίσχυση της επιχειρηματικότητας, τον Τουρισμό, τον νέο αναπτυξιακό νόμο, την Ακτοπλοϊα, την Υγεία και την Παιδεία. Είναι ένα αίτημα των κατοίκων των νησιών μας που η ικανοποίησή του θα βοηθήσει ουσιαστικά στη βιώσιμη ανάπτυξή τους, τη διαφύλαξη του φυσικού και πολιτιστικού πλούτου τους και τη πραγματική τους σύνδεση με το ηπειρωτικό κομμάτι της Περιφέρειας.

Στο πλαίσιο της παραπάνω διακριτής δομής – Αντιπεριφερειάρχη Νησιών – και ενόψει της υποχρεωτικής αναθεώρησης του ΠΕΠ Αττικής 2007-2013 που κανονιστικά θα πρέπει να γίνει εντός του 2011 και του νέου νόμου 3840 για την απλοποίηση των διαδικασιών του ΕΣΠΑ που πρόσφατα ψηφίστηκε και ενόψει των «επιχειρησιακών συμφωνιών» υλοποίησης που αυτός προβλέπει θα πρέπει να υπάρξει μέριμνα για διακριτή και δεσμευμένη κατανομή πόρων  από το ΠΕΠ Αττικής 2007-2013 για τον νησιωτικό χώρο με έμφαση στις περιβαλλοντικές υποδομές , στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας , στην ενίσχυση και προβολή της τουριστικής δραστηριότητας , στην ενίσχυση τη ποιότητας ζωής με την ανάπτυξη ειδικών αναπλάσεων στα νησιά και στην ανάπτυξη των υποδομών ευρυζωνικότητας και κοινωνίας της πληροφορίας.  Η λύση είναι μία – ειδικό αναπτυξιακό και διακριτό πρόγραμμα και πόροι για τον νησιωτικό χώρο της Περιφέρειας Αττικής για να ξαναγίνουν τα νησιά μας κύτταρα ανάπτυξης και δημιουργικής πορείας .

Τέλος, ανακύπτει σημαντικό πρόβλημα σε σχέση με το σχέδιο νόμου όσον αφορά στη μεταφορά του προσωπικού των ΤΥΔΚ στο Δήμο του Πειραιά. Με αυτόν τον νόμο (ΤΥΔΚ Πειραιά)  μεταφέρεται στην έδρα του νομού δηλαδή στον Δήμο Πειραιά. Με αυτόν τον τρόπο ουσιαστικά αποδυναμώνεται οποιαδήποτε προσπάθεια υλοποίησης έργων υποδομής, μιας και όλοι οι δήμοι των νησιών δεν θα έχουν πλέον το απαραίτητο τεχνικό προσωπικό, για να μπορέσουν να παράγουν τις αναγκαίες υποστηρικτικές μελέτες, για την παραγωγή και δημοπράτηση των έργων. Θα πρέπει καταρχήν  να δοθεί η δυνατότητα επιλογής των στελεχών της ΤΥΔΚ Πειραιά για μετάταξη και σε άλλους δήμους εκτός του Πειραιά και στη συνέχεια, να στηρίξουμε από τώρα τις συνεργασίες σε επίπεδο νησιών για τη δημιουργία κοινής Τεχνικής Υπηρεσίας.

Με εκτίμηση  
Δημήτρης Καρύδης