Μπορεί μια δυνατή φθινοπωρινή βροχή που προκάλεσε πολλές ζημιές στο νησί, να μας σώσει; Μπορεί! Αρκεί να σταματήσει το ξεχείλωμα των λέξεων, το ψηφοθηρικό τους πλασάρισμα στα αυτιά των ενοχλημένων πολιτών και η προσποιητή συμπόνια. Αρκεί να σταματήσουν οι υποψήφιοι να χαϊδεύουν το «κοινό αίσθημα» και να μιλήσουν για την πραγματική θεομηνία: την αλόγιστη και απερίσκεπτη ανθρώπινη δραστηριότητα παντού στην Αίγινα. Αρκεί να σταματήσουμε όλοι μαζί, να χρησιμοποιούμε τη λέξη οικολογία ως διάκοσμο των προεκλογικών μας συζητήσεων και προγραμμάτων και να αναζητήσουμε τις ευθύνες από τους πραγματικούς υπεύθυνους: το χωρίς όρια κυνήγι του κέρδους, τις υπηρεσίες των ανεξέλεγκτων υπαλλήλων, τα συστήματα διαφθοράς που «ταΐζουν» οι μηχανικοί, το χωροταξικό σχεδιασμό που κανένας δεν τολμά να ολοκληρώσει. Η Πολιτική Προστασία –με δράση πάντα εκ των υστέρων- έχει γίνει Πολιτικών Προστασία, ένα άλλοθι για τη χρόνια αδράνεια τους, ένα μαξιλάρι για την γκρίνια των ζημιωμένων πολιτών.
Μια δυνατή φθινοπωρινή βροχή που προκάλεσε πολλές ζημιές στο νησί, μπορεί να μας σώσει! Αρκεί να σωπάσουν οι ψηφοθήρες και να ξεκινήσει η κουβέντα πάνω στην ουσία της οικολογίας και της αλλαγής της κοινωνίας από μια κοινωνία «μικρών Θεών» σε μια κοινωνία αλληλέγγυων πολιτών. Γιατί τελικά, εκτός από τη Θεομηνία, υπάρχει και η Θεοφαγία, ακόμα κι αν αυτή πραγματώνεται με κανιβαλισμό!
