365 ημέρες, η κάθε μια και μια ελπίδα! Η κάθε μια και μια παγίδα!

Για την παγκόσμια ημέρα του νερού. Από τη Μ.Κ.Ο. "Εργαστήρι της Αίγινας". Γράφει η Θεοδώρα Σπυριδάκη.
Ελπίδα γιατί ο άνθρωπος έχει μάθει να ελπίζει! Παγίδα γιατί οι μισές και πλέον έχουν γίνει Παγκόσμιες και το ενδιαφέρον του κόσμου στρέφετε σε σοβαρά ζητήματα μόνο εκείνη την ημέρα! Διαβάζει άρθρα όπως αυτό εδώ, συμμετέχει ενεργά σε ακτιβιστικές και συμβολικές ενέργειες και μετά; Μετά μια άλλη καθιερωμένη Παγκόσμια Ημέρα! Κάτι θα διαβάσουμε , κάτι θα κάνουμε και εμείς και έπειτα θα στρέψουμε το κεφάλι μας αλλού σφυρίζοντας αδιάφορα και ενιοτε υπερήφανα νιώθοντας βαθιά μέσα μας ότι είμαστε ευαισθητοποιημένοι για όλα τα σημαντικά προβλήματα του κόσμου μας. Το κάναμε το καθήκον μας! Σβήσαμε τα φώτα για την Ώρα της Γης, κλείσαμε την βρύση για την Παγκόσμια Ημέρα Νερού φορέσαμε ένα κόκκινο κορδελάκι για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του καρκίνου ή του Aids, καπνίσαμε ένα τσιγάρο λιγότερο για την Παγκόσμια Ημέρα κατά του καπνίσματος και στο ενδιάμεσο πήγαμε σε μια παρέλαση να τιμήσουμε την Εθνική μας επέτειο ή ανάψαμε ένα κερί στον Άγιο Νεκτάριο  αφού ήταν η καθιερωμένη μας θρησκευτική εορτή! Οι Παγκόσμιες Ημέρες είναι ημέρες απλά που είναι η αφορμή να θυμηθούμε! Να θυμηθούμε πράγματα που οι περισσότεροι από εμάς ξεχνάμε! Η ευαισθητοποίηση θα πρέπει να είναι θέμα καθημερινό του ανθρώπου και όχι ημερήσιο ή εφήμερο!

Η σημερινή Παγκόσμια  Ημέρα Νερού είναι απλά μια αφορμή να θυμηθούμε! Να θυμηθούμε ότι: Συμφώνα με έκθεση της UNICEF σήμερα στον πλανήτη μας 884 εκατομμύρια άνθρωποι ζουν χωρίς πρόσβαση σε ασφαλές καθαρό νερό και σχεδόν οι τριπλάσιοι το 39% του παγκόσμιου πληθυσμού, ζουν χωρίς πρόσβαση σε βασικές εγκαταστάσεις υγιεινής. Το 1/5 των παιδιών  του κόσμου, δηλαδή περίπου 400 εκατομμύρια δεν έχει πρόσβαση έστω και σε ελάχιστες ποσότητες νερού, με αποτέλεσμα καθημερινά να πεθαίνουν 6.000 παιδιά από έλλειψη νερού . Mε άλλα λόγια κάθε 15 δευτερόλεπτα ένα παιδί στον κόσμο πεθαίνει από έλλειψη νερού.  Αυτά για τις αναπτυσσόμενες χώρες! Με τις αναπτυγμένες χώρες τα πράγματα δεν είναι και πολύ καλύτερα. Η συνεχής μόλυνση των υδάτινων πόρων , η αλόγιστη χρήση, η κακή διαχείριση και η εμπορευματοποίηση του νερού,  κάθε άλλο παρά καλοί οιωνοί για το μέλλον της ανθρωπότητας μοιάζουν να είναι. Κι αν όλα  αυτά δεν μας τρομάζουν και φαίνονται πολύ μακριά από μας γιατί δεν σκεφτόμαστε ως Παγκόσμιοι  πολίτες ή πολίτες του Πλανήτη  Γη και επειδή θεωρούμε δεδομένο ότι δεν θα πεθάνει ένα δικό μας παιδί αφού εδώ στην Ελλάδα νερό έχουμε , παρότι δεν είναι άφθονο και φτηνό, τότε ίσως μας αφυπνίσουν τα εξής στοιχειά.

Στην Ελλάδα τα διαθέσιμα επιφανειακά νερά υπολογίζονται σε 57.730.000.000 κυβικά και τα υπόγεια σε 13.000.000 κυβικά. Με βάση επιστημονικές έρευνες, 3 στα 5 ελληνικά ποτάμια καθώς και πολλές λίμνες και λιμνοθάλασσες στη χώρα μας παρουσιάζουν υψηλά επίπεδα ρύπανσης (Ασωπός, Πηνειός, Αλιάκμονας, Νέστος, Βιστωνίδα, Λιμνοθάλασσα Αμβρακικού , Κορώνεια).

Και αν μέσα σε όλα αυτά συνυπολογίσουμε ότι αυτός ο λιγοστός πια ,πολύτιμος φυσικός πόρος του νερού , αν και βρίσκεται σε ανεπάρκεια , μετατρέπεται από δημόσιο αγαθό σε ένα πανάκριβο εμπόρευμα και κάποιοι το εκμεταλλεύονται , τότε νομίζω πως όλοι θα έχουμε ένα καλό λόγο να το προστατεύουμε και να φάνουμε πιο λογικοί ως προς τη καθημερινή του χρήση .

Θεοδώρα Σπυριδάκη
Μ.Κ.Ο. «ΕΡΓΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΑΙΓΙΝΑΣ»