Άρθρο του βουλευτή Νικόλαου Μανωλάκου για την εθνική μας εορτή.

Κηφισιά, 28η Οκτωβρίου 1940, ώρα 03.00.
Ο Πρέσβης της Ιταλίας στην Ελλάδα Emanuele Grazzi επισκέπτεται τον Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά στην κατοικία του και τού επιδίδει τελεσίγραφο του Μουσσολίνι, με το οποίο η Ιταλία απαιτούσε, την
ελεύθερη διέλευση του στρατού της από την Ελληνοαλβανική μεθόριο και την άδεια να καταλάβει απροσδιόριστα στρατηγικά σημεία της Ελλάδος. Η άμεση και αδιαπραγμάτευτη άρνηση του Έλληνα
Πρωθυπουργού με την φράση «Έχουμε, λοιπόν, πόλεμο!», τρεις ώρες αργότερα, ακουγόταν βροντερή σε κάθε γωνιά της χώρας : ΟΧΙ! Η προτροπή «Νύν ὑπέρ πάντων ὁ ἀγών!» έγινε αμέσως πράξη.
Στους σιδηροδρομικούς σταθμούς, τα τραίνα αναχωρούσαν γεμάτα με φαντάρους, που πήγαιναν στο μέτωπο να πολεμήσουν με το χαμόγελο στα χείλη, σαν να πήγαιναν σε γιορτή. Και εκεί επάνω, στα χιονισμένα βουνά της Αλβανίας με αρετή και τόλμη και με το ίδιο τους το αίμα, έγραψαν χρυσές σελίδες δόξας. Κορυτσά, Πόγραδετς, Άγιοι Σαράντα, Αργυρόκαστρο, Χειμάρρα … οι πόλεις της Βορείου Ηπείρου έπεφταν η μια μετά την άλλη, υποκύπτοντας στην ορμητικότητα του Ελληνικού Στρατού.

Οι έξι μήνες της εποποιίας του Αλβανικού μετώπου απετέλεσαν παγκόσμιο φαινόμενο. Η μικρή Ελλάδα είχε καταφέρει το πρώτο μεγάλο πλήγμα στις αήττητες, έως τότε, δυνάμεις του Άξονα. Η Ευρώπη και ο
κόσμος ολόκληρος, με κομμένη την ανάσα, παρακολουθούσαν το ελληνικό θαύμα.Η προεπιστράτευση, που είχε αρχίσει, ήδη από τον Αύγουστο του 1940, αμέσως μετά τον τορπιλισμό της Έλλης, συνετέλεσε, ώστε να αναχαιτισθεί αμέσως ο εχθρός στα σύνορα, δίνοντας παράλληλα το αναγκαίο χρονικό περιθώριο, για γενική επιστράτευση στο εσωτερικό της
χώρας.

Με μια σειρά από οχυρά, με πιο γνωστό το ηρωικό Ρούπελ, η Γραμμή Μεταξά είχε γίνει τόσο ισχυρή, ώστε να χαρακτηριστεί από τους ίδιους τους Γερμανούς ανώτερη ακόμη και από την περιβόητη Γραμμή
Μαζινό.

Στην Ιστορία κατεγράφη ότι, η εξάμηνη νικηφόρα πορεία των Ελλήνων επηρέασε την έκβαση ολοκλήρου του πολέμου, καθώς υποχρέωσε τους Γερμανούς να αναβάλουν την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης, προκειμένου να βοηθήσουν τους συμμάχους τους Ιταλούς. Η καθυστερημένη επίθεση τον Ιούνιο του 1941, ενέπλεξε τις γερμανικές δυνάμεις στις σκληρές συνθήκες του ρωσικού χειμώνα, με
αποτέλεσμα την ήττα τους στη Μάχη της Μόσχας.

Έχουμε την παγκόσμια πρωτοτυπία να είμαστε ο μόνος λαός, που δεν γιορτάζει την απελευθέρωσή του από τις δυνάμεις κατοχής αλλά την είσοδό του στον πόλεμο! Το ΟΧΙ των Ελλήνων και της ηγεσίας τους, ήταν η καθαρή και αδιαπραγμάτευτη άρνηση της άνευ όρων παράδοσης της εδαφικής μας κυριαρχίας σε ξένη επιβουλή.

Κοντολογίς, η εθνική επιτυχία του νικηφόρου πολέμου με τους Ιταλούς οφειλόταν στην σύμπνοια πολιτικής ηγεσίας και λαού στην κρίσιμη ώρα της αντιμετώπισης της επίθεσης. Και κόστισε πολύ, σε αίμα
και σε αγώνες, γεγονός που αναγνωρίστηκε από την παγκόσμια κοινότητα, όπως άλλωστε επιβεβαίωσε ο Winston Churchill με την περίφημη δήλωση: «Στο εξής δεν θα λέγεται ότι οι Έλληνες πολεμούν ως ήρωες, αλλά ότι οι ήρωες πολεμούν ως Έλληνες.»Αναγνωρίστηκε ακόμη και από τους Ρώσσους, όπως μετέδωσε ο Ραδιοφωνικός Σταθμός της Μόσχας : «Επολεμήσατε άοπλοι εναντίον
πανόπλων και ενικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και επικρατήσατε. Δεν ήτο δυνατόν να γίνει άλλως, διότι είσθε Έλληνες. Ως Ρώσσοι και ως άνθρωποι σας ευγνωμονούμε»
Σήμερα, 80 χρόνια μετά, η πατρίδα μας απειλείται και πάλι.

Ο κόσμος, η Ευρώπη, οι συμμαχίες, οι ισορροπίες μπορεί να έχουν αλλάξει. Εμείς, όμως, οι σύγχρονοι Έλληνες, είμαστε παιδιά εκείνων των ηρώων, που έγραψαν το έπος του ΄40.
Εμείς οι Έλληνες ερχόμαστε από πολύ μακριά και κουβαλάμε ιστορία αιώνων. Έχουμε, συνεπώς, διττή ιερή υποχρέωση, αφενός στους προγόνους μας να φανούμε αντάξιοί τους και αφετέρου στους απογόνους μας, να μην παραδώσουμε ούτε σπιθαμή μικρότερη Ελλάδα. Και οι πάντες να είναι βέβαιοι ότι, αν οι περιστάσεις το απαιτήσουν και πάλι, θα είμαστε επί των επάλξεων έτοιμοι, να πούμε ξανά το νέο μεγάλο «ΟΧΙ»!

Δεν μπορεί να γίνει διαφορετικά … Γιατί είμαστε Έλληνες !

Νικόλαος Μανωλάκος
Αντιστράτηγος ε.α.
Επίτιμος Διοικητής ΑΣΔΕΝ
Βουλευτής Ν.Δ. Α’ Πειραιώς και Νήσων