Η Οργάνωση μελών ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Αίγινας. Η θέση της γυναίκας την εποχή της πανδημίας και το όραμα της επόμενης μέρας.

Οργάνωση μελών ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Αίγινας. Δελτίο Τύπου.
«Η θέση της γυναίκας την εποχή της πανδημίας και το όραμα της επόμενης μέρας στην μετά Covid19 εποχή.»
Φίλες και φίλοι,

Το βάρος στην ψυχολογία της γυναίκας στην εποχή της πανδημίας όλο και μεγαλώνει όχι μόνο εξ’ αιτίας του πολλαπλού της ρόλου στην σύγχρονη κοινωνία, αλλά και εξ’ αιτίας της πολιτικής της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας. Οι γυναίκες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης απέναντι στην πανδημία, αφού αποτελούν το 76% των εργαζομένων στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης και το 86% των εργαζομένων στον τομέα προσωπικής φροντίδας στην Ε.Ε. Στην χώρα μας η συντηρητική στροφή που επιχειρεί η κυβέρνηση μέσω σειράς νομοθετικών παρεμβάσεων, με χαρακτηριστικό παράδειγμα έστω σε επίπεδο συμβολισμών την μετονομασία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, κάτι που προωθεί την αντίληψη ότι ο φυσικός ρόλος της γυναίκας είναι στο σπίτι και την οικογένεια και όχι στην αγορά εργασίας όπως είναι του άντρα, καθώς και το ότι το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας υπάρχει με ευθύνη των γυναικών, επιδρά επιβαρυντικά στην ψυχολογία της. Η σύγχρονη γυναίκα καλείται να ανταποκριθεί σε πολλαπλούς ρόλους, σε αυτόν της συζύγου, της μητέρας, της εργαζόμενης, της καλής νοικοκυράς, της φοιτήτριας, κ.α.. Στην προσπάθειά της να ανταποκριθεί σε όλα αυτά και να είναι «σωστή», όπως προστάζει η κοινωνία, συχνά πιέζεται, αγχώνεται και εξαντλείται. Μέσα σε αυτό λοιπόν το πλαίσιο έχει να διαχειριστεί και περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας καθώς και σεξουαλικής παρενόχλησης στον χώρο εργασίας της και όχι μόνο.

Η εποχή του Covid19 έρχεται να ενισχύσει αυτήν την πραγματικότητα καθώς επιδρά ποικιλοτρόπως στην καθημερινότητα της ζωής της γυναίκας. Μαθήτριες βρίσκονται εκτός των σχολικών αιθουσών και φοιτήτριες μακριά από τις σχολές τους, κάτι που επιδρά όχι μόνο στην μόρφωσή τους αλλά και στην ψυχολογική τους κατάσταση, μιας και οι κοινωνικές τους σχέσεις διαταράσσονται πλήρως. Εργαζόμενες διώχνονται  από τους χώρους εργασίας τους και όσες συνεχίζουν να εργάζονται, εξαντλούνται από το απαιτητικό ωράριο εργασίας τους με κίνδυνο, αν νοσήσουν, να μεταφέρουν την νόσο στην οικογένεια τους. Σαν να μην έφτανε η συνολική ανασφάλεια που ζει το σύνολο των γυναικών στην χώρα μας αλλά και συνολικά στην Ε.Ε., έρχεται να προστεθεί η αύξηση του φαινομένου της ενδοοικογενειακής βίας καθώς και κάθε μορφής βίας στους χώρους δουλειάς, και όχι μόνο, όπως καταδεικνύεται από το κίνημα #metoo και από σειρά καταγγελιών για σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο του θεάτρου και αλλού.   

Φίλες και φίλοι,
Έχοντας όλα τα παραπάνω στο μυαλό μας δεν θεωρούμε την 8η Μάρτη ως ημέρα γιορτής, αλλά ημέρα διεκδίκησης και αγώνα για μια κοινωνία ισότιμη απαλλαγμένη από φαινόμενα βίας και σεξισμού. Βρισκόμαστε στο πλάι κάθε γυναίκας που διεκδικεί τα αυτονόητα όπως ισότιμη αμοιβή για ίση εργασία , δικαίωμα στον έλεγχο της ζωής και του σώματός της καθώς και του ελεύθερου χρόνου της. Υπερασπιζόμαστε μαζί με κάθε γυναίκα το δικαίωμα να είναι ΓΥΝΑΙΚΑ, να είναι άνθρωπος.