Επιστολή του Ναυτικού Ομίλου Λιμένος Φάρου Αίγινας, σχετικά με το λιμάνι του Φάρου και το πρόσφατο έγγραφο της Κτηματικής Υπηρεσίας.

Ν.Ο.Λ.Φ.Α   
ΝΑΥΤΙΚΟΣ ΟΜΙΛΟΣ ΛΙΜΕΝΟΣ ΦΑΡΟΥ ΑΙΓΙΝΑΣ
ΑΙΓΙΝΑ

 
ΘΕΜΑ: 
1. Ο Όμιλός μας πληροφορήθηκε από την τοπική ηλεκτρονική εφημερίδα «Aegina Portal», ότι ο Προϊστάμενος της Διεύθυνσης της Κτηματικής Υπηρεσίας Πειραιά-Νήσων και Δυτικής Αττικής (Ταχ. Δ/νση: Νικήτα 15 - 185 31 ΠΕΙΡΑΙΑΣ) εξέδωσε τη σχετική με αρ. 55004ΕΞΕ2021/16.7.2021 πρόσκληση προς «Άγνωστο που έχει προβεί στην ανέγερση εξεδρών, επιφανειών από μπετό, τοιχοποιιών και διαφόρων κατασκευών στην περιοχή ΦΑΡΟΣ του Δήμου Αίγινας», την οποία δημοσίευσε σύμφωνα με το άρθρο 27 §5 του ν. 2971/2001 («Άρθρο 27 - Προστασία αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης, υδάτινου στοιχείου, πυθμένα και υπεδάφους του πυθμένα θάλασσας, λιμνοθάλασσας, λίμνης και κοίτης πλεύσιμου ποταμού»), και με την οποία κάλεσε «… τον ίδιον ή οποιονδήποτε γνωρίζει εκείνον που έχει πραγματοποιήσει τις ανωτέρω εργασίες, όπως εμφανισθεί εντός μηνός από της δημοσιεύσεως … », για να δώσει εξηγήσεις με την απειλή έκδοσης εις βάρος του Πρωτοκόλλου Διοικητικής Αποβολής, Πρωτοκόλλου Αποζημίωσης Αυθαίρετης Χρήσης, Πρωτοκόλλου Κατεδάφισης και Μηνυτήριας Αναφοράς.
Η πληροφορία αυτή προκάλεσε στα μέλη, στις οικογένειές μας και στους φίλους μας έκπληξη, απορία, μεγάλη ανησυχία και εν τέλει δικαιολογημένο θυμό.
2. Η πρόσκληση προς τον «Άγνωστο» αναφέρει 20 συγκεκριμένες «κατασκευές», καθώς και ότι αυτές είναι μέσα στη χερσαία ζώνη του εκεί λιμένα Φάρου.
Θεωρούσαμε πάντοτε ότι ο «λιμένας» του Φάρου είναι αλιευτικό καταφύγιο και, εξ όσων ερευνήσαμε,  διαπιστώσαμε ότι πράγματι είναι καθορισμένος με πράξεις δημοσιευμένες στα ΦΕΚ 493/Δ/24-9-1985 και  963/Δ/1.12.1998. Έχει «Φορέα Διαχείρισης» το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Αίγινας (ΔΛΤΑ), που ασκεί ενεργά και ανεμπόδιστα την εξουσία του σ’ αυτόν με λόγια, πράξεις και έργα.  
Εν τούτοις η πρόσκληση απευθύνθηκε προς … «Άγνωστο» και επίσης εκδόθηκε χωρίς προηγούμενη πρόταση του Φορέα Διαχείρισης του Λιμένα, παρακάμπτοντας  αυτόν και παραβιάζοντας ουσιώδη τύπο της διαδικασίας (ν. 2971/2—1 άρθ. 27 §7).
Την απουσία τέτοιας «πρότασης» μας γνώρισε μετά ταύτα ο Πρόεδρος του Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Αίγινας, ο οποίος γνωρίζει, όχι μόνο ως θεσμικό όργανο, αλλά και προσωπικά, μια προς μια και λεπτομερώς τις εν λόγω κατασκευές ως λιμενικά έργα του λιμενίσκου υφιστάμενα επί δεκαετίες, για τη χρήση των οποίων το Λιμενικό Ταμείο εισπράττει τέλη. Ο Πρόεδρος μας δήλωσε πλήρη άγνοια για το έγγραφο του άνω Προϊστάμενου της Κτηματικής Υπηρεσίας και μας πληροφόρησε ότι, αντιθέτως, ενεργεί για να βελτιωθεί ο λιμενίσκος και με πρόσθετα έργα εντασσόμενα σε χρηματοδοτικά προγράμματα ειδικά για τα λιμανάκια και της Αίγινας.
Η απουσία της απαιτούμενης «πρότασης» προκύπτει και από το έγγραφο του άνω Προϊσταμένου της Διεύθυνσης της Κτηματικής Υπηρεσίας, τόσο επειδή δεν επικαλείται σχετική πρόταση, όσο και επειδή το σύνολο των απειλούμενων με κατεδάφιση κατασκευών είναι από τη φύση τους «λιμενικά έργα» δημόσιου χαρακτήρα, συστατικά του λιμενίσκου, με διαφορετικά είδη και βαθμούς αναγκαιότητας, καθώς ένα εξ αυτών είναι η μία από τις δύο εξωτερικές προβλήτες με το κρηπίδωμά της, η νότια. Χωρίς ορισμένα από αυτά τα έργα θα καταργείτο η ίδια η υπόστασή του. Χωρίς τα υπόλοιπα, θα γινόταν πιο δυσλειτουργικός από όσο είναι ήδη.
Από μόνη της η τυχόν αφαίρεση της νότιας προβλήτας, θα εξαφανίσει το περίκλειστο της υφιστάμενης λιμενολεκάνης, θα την εκθέσει στους εκ νότιων κατευθύνσεων κυματισμούς  και θα την κατακλύσει σε ελάχιστο χρόνο μέχρι και την επιφάνεια από όγκους νεκρών φυκιών των λιβαδιών ποσειδωνίας, που η θάλασσα εκβράζει και συμπιέζει σ’ αυτή την ακτή, κάνοντας, όχι μόνο επικίνδυνη, αλλά αδύνατη και απαγορευτική την πρόσδεση και στους άλλους μόλους. Οι πιο ηλικιωμένοι από εμάς έχουμε εντυπωμένες στη μνήμη  μας από την παιδική ηλικία, τόσο την εικόνα των επιταγμένων φυλακισμένων με τσουγκράνες και πηρούνες να απομακρύνουν τόνους φυκιών (όταν ήταν ενεργή η Φυλακή της Αίγινας), όσο και τη δυσοσμία από την αποσύνθεσή τους σε ό,τι παρέμενε σαν έλος. Για τη διόρθωση αυτής της κατάστασης και την προστασία της δημόσιας υγείας ο τότε φορέας διαχείρισης (μάλλον ο Δήμος Αίγινας) είχε κατασκευάσει το νότιο μόλο, στον οποίο προσδένουν μόνιμα πολλά μικρά αλιευτικά.  
3. Ο Λιμένας Φάρου είναι ο μεγαλύτερος και μάλλον ο αρχαιότερος από τα 12 λιμανάκια της Αίγινας που έχουν χαρακτήρα αμιγώς αλιευτικό, ερασιτεχνικό αλιευτικό. Δημιουργήθηκε πριν από 100 χρόνια και είναι το καταφύγιο περίπου 80 μικρών σκαφών, κυρίως αλιευτικών, των γύρω κατοίκων, η ζωή των οποίων περιστρέφεται γύρω από αυτόν.
Τα απαριθμούμενα στο άνω διοικητικό έγγραφο έργα (α΄ σχετικό) είναι γνωστά σε όλους ως δημόσια έργα υποδομής και λειτουργίας του λιμενίσκου, ορισμένα ως απολύτως αναγκαία και άλλα ως απλώς χρήσιμα, που στη μακρόχρονη ζωή του εκτέλεσε με διάφορους τρόπους (αυτεπιστασία ή αναθέσεις) ο εκάστοτε φορέας διαχείρισής του (ήδη αυτός είναι το Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο Αίγινας).
Γνωρίζουμε ότι το Λιμενικό Ταμείο διαχειρίζεται το λιμένα με αυτά και έχει εκφράσει ρητά τη βούληση να μη θιγούν, πράγμα που είναι απολύτως λογικό (βλ. ενδεικτικά το έγγραφο του ΔΛΤΑ με αριθ. 1232/21.10.2002 προς την Κτηματική Υπηρεσία Πειραιά-Νήσων και Δυτικής Αττικής, συνοδευόμενο από σχετικό τοπογραφικό διάγραμμα Χαρ. Μεγρέμη ΙΟΥΝ 1997).
Τα έργα είναι καταγραμμένα ανακεφαλαιωτικά ως συστατικά του λιμανιού στην απόφαση 272/11.11.2020 του Περιφερειακού Συμβουλίου της Περιφέρειας Αττικής (β΄σχετικό), με την οποία παρασχέθηκε θετική γνωμοδότηση επί της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) στο πλαίσιο της διαδικασίας έγκρισης περιβαλλοντικών όρων για την υλοποίηση του έργου: «Περιβαλλοντική μελέτη λιμενικών εγκαταστάσεων Νήσου Αίγινας» (βλ. ενδεικτικά το κεφ. 4.3.18, σελ. 22-23).
Στην πράξη αυτή αναφέρεται ότι σκοπός του έργου είναι να αδειοδοτηθούν περιβαλλοντικά όλες οι υφιστάμενες εγκαταστάσεις και δραστηριότητες στους λιμένες των Νήσων Αίγινας και Μονής και να νομιμοποιηθούν όλες οι λειτουργίες λιμένων με τελικό στόχο την ασφαλή και εύρυθμη λειτουργία τους (βλ. παρ. 1.2, σελ. 5-6).
Αυτό το δημόσιο σκοπό ματαιώνει η παραπάνω πρόσκληση του Προϊστάμενου της Διεύθυνσης της Κτηματικής Υπηρεσίας (αν πραγματοποιήσει την απειλή του).
4. Τα αναφερόμενα έργα είχαν γίνει επί εποχής των παππούδων, προπαππούδων, πατέρων μας και άλλων ανθρώπων, από τους οποίους ίσως κανένας δεν βρίσκεται πια στη ζωή. Μηδενός εξαιρουμένου είναι τεχνικά έργα και εγκαταστάσεις δημοσίου ή κοινωφελούς σκοπού που συνδέονται λειτουργικά και αποτελούν οργανικό σύνολο με το λιμάνι, έργα που, ακόμα και αν κρίνονται ανεπαρκή, πάντως έγιναν από τον εκάστοτε φορέα διαχείρισης για την επιδίωξη των σκοπών τους οποίους προβλέπει ο εκάστοτε νόμος περί λιμένων.  
Όλα ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο και εξυπηρετούν το δημόσιο συμφέρον. Δεν υπάρχει κανένας που να αμφισβητεί την κυριότητα του Δημοσίου. Εμείς δεν γνωρίζουμε κανέναν. Κανένα έργο της χερσαίας ζώνης του λιμενίσκου από τα αναφερόμενα στην πρόσκληση (ούτε άλλο) δεν καταλήφθηκε από ιδιώτη και κανένα δεν κατέχεται αυτογνωμόνως από ιδιώτη τρίτο ούτε κανένας κάνει χρήση διαφορετική από το σκοπό του.
5. Πληρώνοντας αδιαλείπτως λιμενικά κλπ τέλη στο Λιμενικό Ταμείο, εύλογα όλοι οι κάτοικοι του Φάρου και εξυπηρετούμενοι από το λιμανάκι του αναρωτιόμαστε:
1. Γιατί παρακάμφθηκε ο Φορέας Διαχείρισης του λιμενίσκου;  
2. Ποιόν και από πού θα τον αποβάλει ο όποιος αρμόδιος με το απειλούμενο Πρωτόκολλο Διοικητικής Αποβολής;
3. Από ποιόν θα ζητήσει αποζημίωση αυθαίρετης χρήσης, για ποια από τις  «κατασκευές»  που χαρακτήρισε κατεδαφιστέες και για ποιο διάστημα;  
   * Από καθένα που έχει δέσει τη βάρκα του στο νότιο μόλο;
   * Από καθένα που έχει καθίσει στα παγκάκια ή κάτω από το σκίαστρο;
   * Από καθένα που πήγε τα παιδιά του στις δύο κούνιες και στην τσουλήθρα;  
   * Από τον Όμιλό μας που ο Φορέας Διαχείρισης του παραχώρησε υπό όρους τη χρήση του ξύλινου οικίσκου (με αντάλλαγμα) για γραφείο;
   * Από όσους χρησιμοποίησαν τη ράμπα για να κατέβουν από το δρόμο στη στάθμη του λιμανιού και τη γλύστρα για να τραβήξουν ή να ρίξουν τις βάρκες τους;
   * Από όσους ανεβοκατέβηκαν τα σκαλοπάτια για να μπαινοβγαίνουν στο χώρο ή επωφελήθηκαν του δημόσιου φωτισμού;
4. Τι θα μείνει από το λιμανάκι και πώς θα μπορεί να ονομάζεται «λιμάνι», αν ο αρμόδιος με το απειλούμενο Πρωτόκολλο Κατεδάφισης καθαιρέσει το νότιο μόλο, τα στηθαία, τη χαμηλή περίφραξη, τα τοιχία αντιστήριξης, ιδίως του επαρχιακού δρόμου Αίγινας-Πέρδικας, τα παγκάκια, το σκίαστρο, τους στύλους φωτισμού, τις σκάλες, τη ράμπα εισόδου, τη γλύστρα και όλα τα υπόλοιπα;
5. Τι δημιούργησε τον παραλογισμό, ένας δημόσιος φορέας να κινεί το έργο αναβάθμισης του λιμενίσκου και ένας άλλος να κινεί την κατεδάφισή του;
6. Δεν είναι αξιόλογη η οικονομική ζημιά του Δημοσίου ως κυρίου του λιμανιού και όλων των «κατεδαφιστέων» έργων από την καταστροφή τους (αφού κανένας δεν αντιποιείται την κυριότητα του Δημοσίου και τη διαχείρισή τους από το ΔΛΤΑ);
7. Είναι ή δεν είναι υποχρέωση του Κράτους να φτιάχνει και να διατηρεί ασφαλή και λειτουργικά λιμάνια στα νησιά ανάλογα με τις ανάγκες τους; Σε ποιο λιμενίσκο της Αίγινας θα καταφύγουν τόσες βάρκες και καϊκάκια, όταν σβήσει ο Φάρος, αφού όλοι είναι υπερπλήρεις;
8. Τι εξυπηρετούν οι απειλές για πρωτόκολλα κατεδάφισης, αποζημίωσης, μηνύσεις  κλπ και είναι τυχαία η σύμπτωση ότι, πριν να λάβουμε γνώση της επίμαχης πρόσκλησης προς τον «Άγνωστο» και προς καταδότες αυτού, είχε κυκλοφορήσει η φήμη για την υποβολή καταγγελίας από ενοχλημένο ιδιώτη προσφερόμενο να πληρώσει εξ ιδίων τις μπουλντόζες για κάποια από τα έργα;

6.        ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΠΟΔΕΚΤΕΣ ΚΑΙ ΜΗ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΑΣ
(στο μέτρο της διοικητικής και της πολιτικής αρμοδιότητας εκάστου),
Α-  Να πράξουν ό,τι χρειάζεται για να μη δοθεί η αυτοκαταστροφική συνέχεια που προμηνύει η άνω πρόσκληση του  Προϊστάμενου της Διεύθυνσης της Κτηματικής Υπηρεσίας.
Β-  Αν υπάρχει ανολοκλήρωτη διοικητική διαδικασία «νομιμοποίησης» οποιουδήποτε από τα έργα του λιμενίσκου ή της λειτουργίας του (εμείς δεν είμαστε σε θέση να το γνωρίζουμε αυτό), να ολοκληρωθεί επιμελώς από τους αρμόδιους κάνοντας σωστή χρήση των νομικών μέσων που παρέχει ο νόμος στη Δημόσια Διοίκηση.   
Γ-   Να μη σταματήσουν η λειτουργία του λιμενίσκου του Φάρου Αίγινας και ο προγραμματισμός της συντήρησης και βελτίωσής του σύμφωνα με το σκοπό του.


Ο Πρόεδρος του ΝΟΛΦΑ              Ο Γεν. Γραμματέας
Παναγής Κάππος                          Τάκης Χαλδαίος
ψαράς                                         Μηχανικός Υπ.Συστημάτων