Ο Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Νησιών Αργοσαρωνικού για την 48η επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Σύλλογος Δασκάλων και Νηπιαγωγών Νησιών Αργοσαρωνικού. Δελτίο Τύπου.
48 χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Ο αγώνας ενάντια στην δικτατορία και η εξέγερση του Πολυτεχνείου εξακολουθούν να εμπνέουν τους αγώνες για τα κοινωνικά και μορφωτικά δικαιώματα,του σήμερα για το «ψωμί-παιδεία-ελευθερία» της εποχή μας. Η εργατική τάξη , οι νέοι και οι νέες της εποχής, πάλεψαν ενάντια στην πανίσχυρη χούντα, στην ντόπια άρχουσα τάξη και την «αμερικανοκρατία». Ενάντια στο «δεν γίνεται τίποτα» αλλά και ενάντια στις αυταπάτες για «ομαλή κοινοβουλευτική διαδοχή της χούντας».

Ήταν η εξέγερση του Πολυτεχνείου που άνοιξε το δρόμο για την κατάρρευση της χούντας αλλά και για τις κατακτήσεις της Μεταπολίτευσης, τις οποίες ακόμα και σήμερα προσπαθούν να ξηλώσουν κυβερνήσεις και κεφάλαιο.

Το Πολυτεχνείο σήμανε την αρχή του τέλους όχι μόνο της δικτατορίας, αλλά συνολικά αυτού που ονομάζουμε κράτος των εθνικοφρόνων, τη μορφή που πήρε η αστική κρατική εξουσία μετά τον εμφύλιο, δηλ. του κρατους των εκτάκτων και τακτικών στρατοδικείων , των διώξεων και των εκτελέσεων των αγωνιστών της εθνικής αντίστασης , των παρακρατικών μηχανισμών της βίας και νοθείας των εκλογών του 1961, της δολοφονίας του Γρ. Λαμπράκη το 1963 , του βασιλικού πραξικοπήματος των Ιουλιανών που οδγεί στην επιβολή της δικτατορίας. Το κράτος αυτό καταρρακώνεται , μπαίνει σε ανοιχτή πολιτική κρίση και μετά την εκτέλεση του εγκλήματος στην Κύπρο με την ανατροπή της κυβέρνησης του Μακαρίου, οδηγείται στην κατάρρευση.  Τόσο η δικτατορία όσο και το μετεμφυλιακό κράτος δεν θα είχαν επιβιώσει χωρίς την ανοιχτή υποστήριξη των Αμερικανών ιμπεριαλιστών και του ΝΑΤΟ, ενώ λειτούργησαν ως εκτελεστικός βραχίονας των συμφερόντων τους σε όλη την περίοδο της ύπαρξής τους.

Η 48η επέτειος του Πολυτεχνείου βρίσκει τους εργαζόμενους και τους νέους σε καθεστώς άγριας επίθεσης στα δικαιώματα τους και το βιωτικό τους επίπεδο.

Η εγκληματική διαχείριση της πανδημίας συνεχίζεται χωρίς ενδυνάμωση του δημόσιου συστήματος υγείας και των ΜΕΘ , με αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη στα σχολεία και τη θεσμοθέτηση του 50% +1 για το κλείσιμο των σχολικών τμημάτων από covid-19,με τις σοβαρές ελλείψεις των νοσοκομείων και των άλλων μονάδων υγείας  σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό. Η πανδημία αξιοποιείται από την κυβέρνηση για το πέρασμα αντιλαϊκών μέτρων, την επιβολή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής της και το χτύπημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Η επίθεση στο συνδικαλιστικό κίνημα και τα εργατικά δικαιώματα. Με το νόμο Χατζηδάκη ένα αληθινό αντεργατικό τερατούργημα γραμμένο με τη θέληση των εργοδοτών,επιδιώκουν την ουσιαστική κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας και τη διάλυση των συνδικάτων. Μέσα από ηλεκτρονικές εκλογές , το ηλεκτρονικό μητρώο μελών στο οποίο έχουν πρόσβαση οι εργοδοτικές οργανώσεις και οι ατομικοί εργοδότες επιδιώκουν τη μετατροπή των συλλογικών διαδικασιών και των μελών των σωματείων σε ηλεκτρονικές καρικατούρες ελεγχόμενες από το κράτος και την εργοδοσία. Παράλληλα καταργείται η 8ωρη εργασία και θεσμοθετείται η απλήρωτη εργασία που αμείβεται ... με κουπόνια ρεπό.

Η επίθεση στα μορφωτικά δικαιώματα και η εμπορευματοποίηση της παιδείας.Η μόρφωση μετατρέπεται σ' ένα εμπορευματικό αγαθό και το σχολείο σε επιχείρηση, με όπλο τη λεγόμενη αυτοαξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Δημιουργούνται διευθυντές μάναντζερ οπλισμένοι με υπερεξουσίες που καταργούν τη συλλογική και δημοκρατική λειτουργία του συλλόγου διδασκόντων, διεκπαιρεωτές της επιχειρηματικής λειτουργίας του σχολείου. Η τράπεζα θεμάτων, η ελάχιστη βάση εισαγωγής στα ΑΕΙ και οι εξετάσεις PISA αποβλέπουν στο να προωθήσουν την ταξική διαφοροποίηση του μαθητικού πληθυσμού και την κατηγοριοποίηση των σχολείων , διαμορφώνοντας μια εκπαίδευση για τους λίγους και τους εκλεκτούς.

Η επίθεση στο βιοτικό επίπεδο , η ακρίβεια και η φτώχεια. Οι εξωφρενικές αυξήσεις στις τιμές του ρεύματος και των καυσίμων τσακίζουν το λαϊκό εισόδημα, οι μισθοί εξανεμίζονται στις πρώτες μέρες του δεκαπενθήμερου, μεγαλώνει το φάσμα της φτώχειας και της εξαθλίωσης για πολλά νοικοκυριά.

Η βία του κράτους είναι στην ημερήσια διάταξη. Η κυβέρνηση της ΝΔ αντιπαραβάλλει στην αμφισβήτηση της πολιτικής της το αστυνομικό γκλοπ, την ποινικοποίηση των απεργιών, την αντιμετώπιση των διαδηλώσεων με αύρες και αντλίες νερού.

Ο δρόμος του Νοέμβρη του 1973 , ο δρόμος της εξέγερσης είναι πάντα ζωντανός και επίκαιρος , ο δρόμος που σήμερα έχουμε ανάγκη για ν' αντιταχθούμε στην καπιταλιστική βαρβαρότητα , στη διάλυση των ζωών από την κυριαρχία του χρήματος , ο δρόμος για δημοκρατία και κοινωνική χειραφέτηση.
                                      Για το Δ.Σ


Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                              Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΧΡΗΣΤΟΣ ΡΕΠΠΑΣ                                       ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΛΥΚΟΥΡΗ