Κυκλοφόρησε η νέα έκδοση της Αιγιναίας, με θέμα την Αίγινα την ύστερη οθωμανική περίοδο, από την Ελένη Σταμπόγλη.
Η Αιγιναία. Δελτίο Τύπου.
Φέτος, η Αιγιναία, πέρα από το ετήσιο τεύχος του περιοδικού, φιλοξενεί και τη νέα μονογραφία της Ελένης Γούστη-Σταμπόγλη. Η συγγραφέας, ιστορικός και μέλος της Αιγιναίας (www.aeginaia.gr), καταπιάνεται στο βιβλίο της με την Αίγινα μιας εποχής που ελάχιστα έχει μελετηθεί, την δεύτερη περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας, από το 1715 μέχρι τις παραμονές της Επανάστασης. Η συγγραφέας, με βάση τα τεκμήρια ενός οικογενειακού αρχείου και πρωταγωνιστή της αφήγησής της τον προύχοντα Παντελάκη Οικονόμου, υφαίνει μία μικρο- ιστορία της Αίγινας. Ακολουθώντας τον Οικονόμου στα ταξίδια του, τις επιχειρηματικές του
δραστηριότητες, τις οικογενειακές του υποχρεώσεις και την ανάμιξή του στα ζητήματα της Κοινότητας, μας μεταφέρει από τον ιδιωτικό στο δημόσιο χώρο, από την Παλιαχώρα της αγροτικής ενδοχώρας στα παράλια, από την Αίγινα, στην Ύδρα, την αντικρινή Πελοπόννησο αλλά και μέχρι την Κωνσταντινούπολη, την αυτοκρατορική πρωτεύουσα.
Η Αίγινα παρέμεινε σε όλη τη διάρκεια του 18ου αιώνα μια αγροτική κοινωνία, η οποία δεν επηρεάστηκε ουσιαστικά από τις αλλαγές στην εμπορική ναυτιλία που μετέβαλαν την οικονομία της Ύδρας και των Σπετσών. Γεωργοί και κτηνοτρόφοι οι περισσότεροι Αιγινήτες, συντηρούνταν με τα απαραίτητα. Μια μικρή ομάδα οικογενειών διαχειριζόταν τα κοινοτικά πράγματα και τις
επαφές του νησιού με την οθωμανική διοίκηση, σχηματίζοντας έναν ακόμη πόλο εξουσίας δίπλα στους εκπροσώπους της Εκκλησίας, που διατηρούσαν την απευθείας επικοινωνία με το Πατριαρχείο της Κωνσταντινουπόλεως. Τούτο δεν σημαίνει πως οι αλλαγές, οι μεταρρυθμίσεις και οι ανακατατάξεις που συνέβαιναν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ή οι επαναστατικές δυνάμεις που απελευθερώθηκαν στην δυτική Ευρώπη άφησαν ανεπηρέαστους τους πρωταγωνιστές αυτής της ιστορίας.
Σημαντικό ρόλο στην ιστορία παίζει και η Μονή της Χρυσολεόντισσας, ο σημαντικότερος θρησκευτικός φορέας της Αίγινας από τον 17ο αιώνα. Με βάση στοιχεία που αντλούνται από τον κώδικα της Μονής, η συγγραφέας αναδεικνύει τον κομβικό ρόλο του μοναστηριού στην οικονομία του νησιού, μία τάση που συμβαδίζει με την πορεία άλλων, αντίστοιχων μοναστηριακών
κοινοτήτων στο Αιγαίο την ίδια περίοδο.
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα:
Η Ελένη Γούστη-Σταμπόγλη σπούδασε Ιστορία στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου. Τελειώνοντας τις σπουδές της, συνεργάστηκε ως μεταφράστρια με το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης και τις εκδόσεις Αλεξάνδρεια ενώ εργάστηκε για δύο χρόνια ως ερευνήτρια του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εμπορικής Τραπέζης στο παράρτημα των ΓΑΚ στην Κέρκυρα.
Το 1996 ίδρυσε μαζί με την Αλέξα Αποστολάκη τις Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο, όπου παρέμεινε μέχρι το 2020.
Είναι συγγραφέας του βιβλίου Πρόσκληση σε γεύμα, της σειράς «Στους δρόμους του Βυζαντίου» (Καλειδοσκόπιο 2002), και της βιογραφίας Σχολάρχης στην Αίγινα – Παναγής Ηρειώτης, 1854-1930 (Καλειδοσκόπιο 2015).
Από το 2015 είναι μέλος του Δ.Σ. του Κέντρου Έρευνας για τις Ανθρωπιστικές Επιστήμες, συμβάλλοντας ενεργά στη διαμόρφωση ενός καινοτόμου εκδοτικού εγχειρήματος Ανοικτής Πρόσβασης. Συμμετείχε στον σχεδιασμό του “Ψηφιακού Αρχείου Ι. Καποδίστρια” και στην επιστημονική επιτροπή του συνεργατικού έργου “Ψηφιακό Αρχείο 1821”. Είναι επίσης μέλος της πολιτιστικής εταιρείας Η Αιγιναία και της συντακτικής επιτροπής του ομώνυμου περιοδικού της, και πρόεδρος του συλλόγου “Φίλοι του Μουσείου Καποδίστρια”.