Δελτίο Τύπου.
Στο cine Ακρογιάλι, τον θερινό κινηματογράφο της Αίγινας, θα προβληθεί την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου στις 21.00, το τελευταίο ντοκιμαντέρ του Στέλιου Κούλογλου «142 χρόνια», με ελεύθερη είσοδο.
Η ταινία που μετά την πρεμιέρα της στο Διεθνές Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης αλλά και την αθηναϊκή της πρεμιέρα, «ταξιδεύει» σε πόλεις της Ελλάδας, αναδεικνύει την σπαρακτική οδύσσεια των προσφύγων που έρχονται αντιμέτωποι με την ελληνική Δικαιοσύνη.
Το ντοκιμαντέρ αναδεικνύει μια άγνωστη πτυχή του προσφυγικού, όπου χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες καταδικάζονται σε βαριές ποινές φυλάκισης ως διακινητές. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, πάνω από 2000 βρίσκονται στις ελληνικές φυλακές – κάτι που τους καθιστά τη δεύτερη πολυπληθέστερη ομάδα κρατουμένων.
Η κάμερα ακολουθεί τον διασώστη Ιάσονα Αποστολόπουλο, γνωστό και βραβευμένο διεθνώς για το ανθρωπιστικό του έργο, ο οποίος συμμετέχει σε μια διεθνή προσπάθεια να αθωωθούν τρεις πρόσφυγες και συγκεκριμένα, ο Μοχάμαντ Χανάντ Αμπντί (Σομαλία), ο Ακίφ Ραζούλι και ο Αμίρ Ζαχίρι (Αφγανιστάν).
Και οι τρεις βρέθηκαν καταδικασμένοι ως διακινητές, καθώς ενώ επέβαιναν σε πλοίο από την Τουρκία στην Ελλάδα, εξαναγκάστηκαν από τους αληθινούς διακινητές να πάρουν το πηδάλιο του πλοίου – μια πρακτική που είναι πάγια και γνωστή στην Ελληνική Ακτοφυλακή. Σύμφωνα με τον νόμο 4251/2014, όποιος συλληφθεί να κρατά το πηδάλιο του σκάφους καταδικάζεται ως διακινητής – πολύ συχνά όμως, όπως αποδεικνύεται, λανθασμένα, και ύστερα από συνοπτικές δίκες που κρατούν λίγα λεπτά και όπου οι κατηγορούμενοι δεν έχουν επαρκή διερμηνεία. Με αυτές τις τακτικές των ελληνικών δικαστηρίων, ο Μοχαμάντ Χανάντ Αμπντί βρέθηκε καταδικασμένος σε 142 χρόνια φυλακή. Ο Ακίφ Ραζούλι και ο Αμίρ Ζαχίρι, σε 50 χρόνια ο καθένας.
Το δικαστικό θρίλερ εκτυλίσσεται για πάνω από ένα χρόνο, καταγράφοντας δίκες, που αναβάλλονται πολλές φορές, και τις συναισθηματικές αντιδράσεις των καταδικασμένων και των συγγενών τους.
Μετά από δύο χρόνια στη φυλακή, οι εφέσεις τελικά εκδικάζονται, δίνοντας για πρώτη φορά την ευκαιρία σε αυτούς και τους δικηγόρους τους να αντικρούσουν τις κατηγορίες και να αποδείξουν ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο εναντίον τους. Τι θα συμβεί τελικά;
Αυτό το ντοκιμαντέρ είναι μια κραυγή για δικαιοσύνη.
Έγραψαν – είπαν για την ταινία:
«Σεκάνς που κόβoυν την ανάσα… θες να σηκωθείς από το κάθισμα σου και να επιρρίψεις ευθύνες σ’ όποιον βρεις μπροστά σου»
– Α. Μποσκοΐτης, olafaq.gr
«Σε κάθε πλάνο σου έρχεται να κραυγάσεις»
– Ε. Σπυριδοπούλου, Ράδιο Κόκκινο Θεσσαλονίκης
«142 Χρόνια: Συγκλονιστική καταγραφή ενός καφκικού εφιάλτη»
– Στράτος Κερσανίδης
«Συγκλόνισε [τη Λάρισα] το “142 χρόνια”»
– Εφημερίδα Ελευθερία
“Αισθάνεσαι ότι δεν βλέπεις ένα ντοκιμαντέρ με κοινωνικοπολιτικό θέμα, αλλά ένα θρίλερ – για να μην πω μια ταινία τρόμου”.
Ιάσων Τριανταφυλλίδης
«Όποιος το δει και δεν κλάψει, πραγματικά έχει χάσει την ανθρωπιά του». Ευκλείδης Τσακαλώτος στη Βουλή.
