Δελτίο Τύπου της Κ.Ο.Β Αίγινας του ΚΚΕ σχετικά με την υπαγωγή του Δήμου Αίγινας στην ΕΥΔΑΠ Α.Ε.

Κ.Ο.Β Αίγινας του ΚΚΕ. Δελτίο Τύπου.

Το νομοσχέδιο του Υ.Π.ΕΝ που δημοσιεύτηκε πρόσφατα με τίτλο “Εκσυγχρονισμός του πλαισίου των υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης... ” μεταξύ άλλων αναφέρεται στην επέκταση αρμοδιότητας της ΕΥΔΑΠ Α.Ε και στους δήμους Αίγινας και Αγκιστρίου.
Για το θέμα αυτό το τελευταίο διάστημα παρακολουθούμε μια διαμάχη μεταξύ δημοτικής αρχής και αντιπολίτευσης μέσω ανακοινώσεων με αφορμή την υπαγωγή της δημοτικής υπηρεσίας ύδρευσης της Αίγινας στην ΕΥΔΑΠ Α.Ε.

Πριν μπούμε στη διαδικασία να επιλέξουμε την «καλύτερη» από τις δύο εκδοχές για τον λαό της Αίγινας, ας δούμε ποια καυτά ζητήματα απασχολούν στην πράξη τον αιγινήτικο λαό:

- Το ζητούμενο για το νησί μας -που έχει προκύψει ιδίως μετά την περσινή βλάβη του υποθαλάσσιου αγωγού και την προσωρινή (!!!) επιδιόρθωση- είναι να μην ξαναζήσει αυτήν την περίοδο καταναλώνοντας μάλιστα επικίνδυνης ποιότητας νερό.Απαιτούμε απρόσκοπτη, ασφαλή λειτουργία του αγωγού και ύπαρξη εναλλακτικού σχεδίου υδροδότησης.
- να μην λαχταράμε από τις συχνές βλάβες του χερσαίου δικτύου πολλοί κάτοικοι περιοχών του νησιού μας
- να μην σηκώνουμε στις πλάτες μας- μαζί με τους δυσβάσταχτους λογαριασμούς ενέργειας και την ακρίβεια - τις συνέπειες της τιμολογιακής πολιτικής και της εμπορευματοποίησης του νερoύ ( ανταποδοτικότητα, πάγια , χρεώσεις )
Με λίγα λόγια φθηνό, ποιοτικό, υγιεινό με επάρκεια νερό! Κάτι το οποίο δεν εξασφαλίζεται με καμία από τις δύο επιλογές.
Επομένως το συγκεκριμένο «δίλημμα» που παρουσιάζεται αυτό το διάστημα «ΕΥΔΑΠ ή όχι» αποκρύπτει την πραγματική ουσία του ζητήματος.

Το θέμα της υδροδότησης, διαχείρισης του νερού - και της τιμής του- , της αξιοποίησης του υδάτινου δυναμικού και των έργων που χρειάζονται είναι άμεσα συνδεδεμένο με το θεσμικό ,νομοθετικό πλαίσιο των κυβερνήσεων διαχρονικά, με την Κοινοτική Οδηγία για το νερό , η οποία και έχει διαμορφώσει το πλαίσιο εμπορευματοποίησης της διαχείρισης του νερού.
Και βέβαια έχει εκδοθεί η Κοινή Υπουργική Απόφαση, που περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο θα επιβληθούν οι αυξήσεις στα τιμολόγια του νερού, αφού προηγήθηκε μια εκστρατεία ενοχοποίησης του λαού και πλύσης εγκεφάλου ότι “το νερό στη χώρα μας είναι πολύ φθηνό”.

Στις παραπάνω κατευθύνσεις λειτουργούν τόσο η ΕΥΔΑΠ, όσο και το πλαίσιο λειτουργίας των ΔΕΥΑ και δήμων.
Συνεπώς για τους Αιγινήτες, στην πραγματικότητα το δίλημμα δεν είναι ΕΥΔΑΠ ή Δήμος, αλλά φτηνό ποιοτικό με επάρκεια νερό ή νερό εμπορευματοποιημένο, με βάση τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, της κερδοφορίας των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων.
Η διαχείριση του νερού, δικτύου, υδάτινων πόρων θεωρούμε ότι πρέπει να αντιμετωπίζεται ολιστικά, κεντρικά.
Άλλωστε έχουμε ήδη τονίσει σε προηγούμενη ανακοίνωση της ΚΟΒ σχετικά με τις βλάβες που είχαν γίνει στον αγωγό σύνδεσης νερού ΕΥΔΑΠ με την Αίγινα, πρέπει να υπάρχει η κρατική ευθύνη και του ΥΠΕΝ για ένα τόσο σημαντικό έργο. Η υδροδότηση, γενικά το ζήτημα του νερού δηλαδή, είναι ευθύνη του κράτους. Με αφορμή τώρα το νομοσχέδιο του ΥΠΕΝ, θα πρέπει να αποσαφηνιστεί ποιος θα έχει την καθολική ευθύνη για τη σωστή λειτουργία και συντήρησή του.
Το ΚΚΕ έχει αναδείξει τόσο για τον Δήμο Αίγινας, όπως και πανελλαδικά τις συνέπειες της υποχρηματοδότησής τους από την κεντρική διοίκηση, την παρακράτηση των πόρων. Στην πραγματικότητα δε, σε αντίθεση με την ειδυλλιακή εικόνα που παρουσιάζεται στη σχετική απόφαση του δημάρχου για το θέμα, ο δήμος της Αίγινας είναι αποψιλωμένος - όπως και η συντριπτική πλειοψηφία πανελλαδικά- από επιστημονικό-τεχνικό προσωπικό. Από την άλλη όμως η ΕΥΔΑΠ Α.Ε είναι μια μετοχική εταιρεία κι ας έχει μέχρι τώρα το 51% των μετοχών το δημόσιο. Είναι δηλαδή μισο ιδιωτικοποιημένη, εισηγμένη στο χρηματιστήριο που αυτό σημαίνει ότι η δραστηριότητα, οι επενδύσεις πρέπει να αποφέρουν κέρδος.

Ο λαός μας κι ο αιγινήτικος μαζί πρέπει να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα για όσα έχουν επίπτωση στην ίδια τη ζωή τους από τις ιδιωτικοποιήσεις, την κατάτμηση τομέων ανάλογα με το ποιοι αποφέρουν κέρδος ή όχι ( βλέπε το σπάσιμο της ΔΕΗ Α.Ε σε ΔΕΔΗΕ, ΑΔΜΗΕ κλπ, του ΟΣΕ σε ΤΡΑΙΝΟΣΕ, ΓΑΙΟΣΕ, HELLENIK TRAIN….) , από τους σχεδιασμούς για πλήρη ιδιωτικοποίηση και της ΕΥΔΑΠ Α.Ε
Απέναντι σε αυτού του είδους την ανάπτυξη, στο έδαφος της καπιταλιστικής οικονομίας, που δεν έχει σχέση με την ευημερία του λαού, αλλά το αντίθετο, η διαχείριση του νερού προς όφελος του λαού, προϋποθέτει ένα ριζικά διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης.
Μόνο στο έδαφος της σοσιαλιστικής οικονομίας, με κοινωνικοποιημένα τα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής, επιστημονικό κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας και εργατικό έλεγχο, όπου η γη, οι υδάτινοι πόροι, τα δάση, τα εργοστάσια επεξεργασίας νερού και όλες οι υποδομές, θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία. Ο επιστημονικός κεντρικός σχεδιασμός θα μπορεί να προβλέπει και να ικανοποιεί το σύνολο των λαϊκών αναγκών και στο συγκεκριμένο τομέα.
Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο θα μπορεί να κατοχυρώνεται το νερό ως κοινωνικό αγαθό και όχι ως εμπόρευμα.
Κόντρα λοιπόν στα ψευτοδιλήμματα «ΕΥΔΑΠ ή Δήμος» ή πραγματική λύση για φτηνό, ποιοτικό, υγιεινό και με επάρκεια νερό είναι η επίβλεψη και η ευθύνη να γίνεται αποκλειστικά από το κράτος (χωρίς εμπλοκή ιδιωτών) με υπηρεσίες και δομές πλήρως στελεχωμένες με όλο το απαραίτητο και επιστημονικά καταρτισμένο προσωπικό αλλά και φυσικά με τεχνική επάρκεια εγκαταστάσεων και υλικοτεχνικής υποδομής κάτι το οποίο φυσικά απαιτεί και γενναία αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Καλούμε τον λαό να δυναμώσει την διεκδίκηση για:

- Φτηνό, ελεγμένο, ποιοτικό νερό για το λαό, με μείωση των τιμολογίων σε ανέργους, χαμηλόμισθους, χαμηλοσυνταξιούχους.
- Πλήρη σταθερή εργασία για το σύνολο των εργαζομένων στον κλάδο.
- Κατάργηση του νομοθετικού πλαισίου εφαρμογής της Κοινοτικής Οδηγίας για το νερό και της σχετικής επιχειρηματικής δραστηριότητας.
- Αποκλειστικά κρατική, ολοκληρωμένη διαχείριση των υδατικών πόρων , στο σύνολο της κάθε υδρολογικής λεκάνης, που θα αφορά την έρευνα, την προστασία, τον εμπλουτισμό, τη διασφάλιση επάρκειας και την αξιοποίησή του βρόχινου και υπόγειου νερού με επιστημονικό ολοκληρωμένο τρόπο.
- Άμεση υλοποίηση αναγκαίων τεχνικών έργων ( αντικατάσταση αμιαντοσωλήνων, αποχέτευση, βιολογικός καθαρισμός) εξασφάλισης επάρκειας και ορθολογικής διαχείρισης του νερού χωρίς ΣΔΙΤ, συμβάσεις παραχώρησης, και ολοκληρωμένη διαχείριση και προστασία δασών και δασικών εκτάσεων αποκλειστικά απ' το κράτος.