Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ. Εφραίμ. Ποιμαντορική Εγκύκλιος Χριστουγέννων 2020.

Προς

Τούς ευσεβείς χριστιανούς τής Θεοστηρίκτου ταύτης Μητροπόλεως

".. μέγα τό της εύσεβίας μυστήριον - Θεός έφανερώδη εν σαρκί, έδικαιώΰη εν Πνεύματι, ωψΒη Άγγελοις, έκηρυχδη εν εΰνεσιν, έπιστεύεν κόσμω άνελήφΰη εν δόξη" (Λ'Τιμ. 3,16)

Χριστοφόροι αδελφοί μου,

Χριστούγεννα! ’Άσατε τω Κυρίω, πάσα ή γη καί έν ευφροσύνη, ας έορτάσωμεν πρωτίστως μυστικώς, τό μεγαλύτερο γεγονός της ιστορίας, τήν έν σαρκί φανέρωση του μεγάλου Θεοΰ μας, τό μυστήριον τό «χρόνοις αίωνιοις σεσιγημένον» (Ρωμ. 14,24).

"Ότε δέ ήλθε τό πλήρωμα του χρόνου» (Γαλ. 4,41), τό μυστήριο αυτό φανερώθηκε μέ δόξα καί εγινε γωστό σέ ολα τά εθνη διά του Ίησοϋ Χρίστου «κατά πρόθεσιν των αιώνων" (Έφ. 3,11).

Εορτή λαμπρά καί μεγάλη, υπερβαίνει τόν ανθρώπινο νου.
Γιατί σήμερα εγινε συμφιλίωση του Θεοΰ μέ τό ανθρώπινο γένος.
Σήμερα διαλύθηκε ή παλιά εχθρα, τελείωσε ό μακροχρόνιος πόλεμος. 'Οχι γιατί ό Κύριος είναι σκληρός, αλλά επειδή ό δούλος ήταν αχάριστος.
’Εμείς πού φανήκαμε ανάξιοι, σήμερα ανεβαίνουμε στούς ουρανούς ανεβαίνουμε στήν ούράνια Βασιλεία αγγίζουμε τό θρόνο του Θεοΰ.
Τό γένος τό ανθρώπινο κάθεται σήμερα ψηλότερα από τά Χερουβείμ.
Έ ολη πράξη της ένανθρωπίσεως του Χίου του Θεοΰ συνιστα τήν κένωσή Του.

Όλα τά γεγονότα της έπίγειας ζωής Του, από τήν πρώτη στιγμή της γέννησης εως τον αιματηρό ιδρώτα της προσευχής στή Γεσθημανή καί τό «τετέλε- σται» έπί του Σταυροΰ, ακόμα καί ή φρικτή κατάβαση στά "κατώτατα μέρη τής γης", συνθέτουν τήν άρρητη καί μεγαλειώδη κένωσή Του.

Έμεΐς σήμερα καλούμεθα νά μαθητεύσουμε στή κενωτική αγάπη Του, νά άποθέσουμε κάθε πράγμα πού εγινε ψυχή μας στο κόσμο αύτό (Λουκ 16,26), γιά νά καταστήσουμε όλο τό είναι μας έτοιμο κατοικητήριο του Θεοΰ.

"Ό Θεός είναι ταπείνωση", θά μας πει ό άγιος Σωφρόνιος, ό όποιος θαυμάζει «τό άμετρον τής θείας αγάπης καί τής ταπεινώσεως τοΰ Θεοΰ».

Ή αγάπη αυτή τοΰ Χριστοΰ είναι άπειρη καί ταπεινή, αγκαλιάζει τούς πάντας καί δέν διακρίνει ανάμεσα σέ έχθρούς καί φίλους, σέ «εγγύς καί μακράν». Πάνω στο Σταυρό προσέφερε τό σώμα Του καί στόν άδη κατέβασε τήν αγία ψυχή Του γιά τή σωτηρία των πάντων, «μείζονα τούτης αγάπην ούδείς εχει».

Όμως, απαραίτητη προϋπόθεση γιά τήν απόκτηση τοΰ πνεύματος τής αγάπης αυτής, αποτελεί ή έκπλήρωση τοΰ απαράβατου όρου πού εθεσε ό Κύριος.
"Ός, έάν θέλη έν ύμΐν μέγας γενέσθαι, εσται υμών διάκονος καί ός έάν θέλη έν ύμιν είναι πρώτος, εσται υμών δοΰλος", βαστάζοντας τά άσθενήματα τών αδυνάτων αδελφών του.

Χριστούγεννα άδελφοί,
Μιά εορτή πού γιορτάζουμε ολοι οι ορθόδοξοι χριστιανοί.
Εορτάζουμε τον σαρκωθέντα Ιησοΰν Χριστόν «δι' ήμας τούς ανθρώπους καί διά τήν ήμετέραν σωτηρίαν έκ Πνεύματος Αγίου καί Μαρίας τής Παρθένου».

Αυτή είναι ή πίστη μας καί αυτήν όμολογοΰμε εις τό Σύμβολον τής Πίστεως.

Μέ τήν πίστη ερχεται καί κατοικεί ό Χριστός στήν καρδιά μας* μέ τήν παρουσία τοΰ Χριστοΰ ερχεται ή παρουσία τής αγάπης καί μέ τήν αγάπη ερχεται όλη ή αγαθοσύνη καί ή ευσπλαχνία.
Έ Εκκλησία συνεχώς γέννα τόν Χριστό στό πρόσωπο κάθε ανθρώπου, μέχρι νά φρθάσουμε «εις μέτρον ηλικίας τοΰ πληρώματος τοΰ Χριστοΰ».

Όταν ό Χριστός ένοικε! στην καρδιά του ανθρώπου, τότε εχει Χριστού γεννα, αν δέν γίνει αυτό, τότε τα Χριστούγεννα καταλήγουν να είναι μιά έμπορική, οικονομική, κοινωνική έορτή, υλική, χωρίς ουρανό, χωρίς Χριστό.

Καί αυτή είναι ή αιτία πού δέν μπορούμε να κατανοήσουμε τό μέγα τής εύσεβείας μυστήριον, νά κατανοήσουμε τό πλάτος τής αγάπης του Χρίστου, νά κατανοήσουμε τό μήκος στό όποιο έκτείνεται ή Πρόνοια του Θεοΰ. Τότε θά κατανοήσουμε τό βάθος τής άκρας ταπείνωσης του Χρίστου, του κατελθόντος μέχρις 'Άδου γιά νά σώσει τίς ψυχές των δικαίων, αλλά καί τό υψος, τό οποίο προσέλαβε ή ανθρώπινη φύση του Θεανθρώπου Χρίστου.

Θά κατανοήσουμε "τι τό πλάτος καί μήκος καί βάθος καί υψος" τής αγάπης του Χρίστου, αγκαλιάζοντας ολα, ερμηνεύοντας όλα, προσκαλώντας όλους,
έλεώντας όλους, μεγαλύνοντας όλους.

Αδελφοί μου καί τέκνα πνευματικά,
Μέσα στά πρωτόγνωρα καί παγκόσμια δεινά πού ζοϋμε καί βιώνουμε, μόνο ή κατανόησις αυτών των αληθειών τής πίστεώς μας μάς δίνει δύναμη, κουράγιο, έλπίδα καί προοπτική αίωνιότητος.
’Ιδού καιρός μετανοίας καί προσευχής, μετά δακρύων.

Εύχομαι πατρικώς εις ολους τούς δοκιμαζομένους, υπό τής λοιμικής νόσου, καί εις τούς οικείους αυτών καί σέ ολους οσοι διακονοΰν τό αγαθό τής 'Υγείας, νά δίδει ό δι' ήμάς σαρκωθείς ’Ιησούς Χριστός πίστιν δύναμιν, καρτερίαν, υπομονήν καί τήν έν Χριστώ λύτρωσιν από τήν σκληράν αυτήν δοκιμασίαν καί παρηγορίαν σέ ολους εκείνους πού θρηνούν κεκοιμημένους αδελφούς, φίλους καί συγγενείς.