Σήμερα παρουσιάζουμε το πρώτο μέρος της ομιλίας του κυρίου Κανάκη. Ενώ ακολουθεί μία σύντομη περιγραφή της: "Από την ηλικία περίπου των 2 ετών τα παιδιά αρχίζουν να εκδηλώνουν κάποιες συμπεριφορές αντίδρασης και άρνησης . Το χαριτωμένο μέχρι τότε μωράκι αρχίζει να ξαφνιάζει και να δυσκολεύει τους γονείς μέσα από συχνά έντονες αντιδράσεις του στο να αποδεχτεί τα μηνύματά τους, ακόμα και όταν πρόκειται για σημαντικά θέματα καθημερινής ρουτίνας που μπορεί να περιλαμβάνουν και κανόνες υγιεινής και σωματικής ακεραιότητας. Δεν είναι παράξενο που η εν λόγω περίοδος, η οποία διαρκεί μέχρι τα 5 – 6 ετών, περιγράφεται και σαν "φάση του όχι". Σκηνές καθημερινότητας με το παιδί να αρνείται τα πάντα, να πεισμώνει, να χτυπάει τους γονείς ή να τους επιτίθεται λεκτικά, να κάνει αυτό που θέλει ακόμα και αν δεν είναι επιτρεπτό, να χτυπιέται και να κλαίει ασταμάτητα όταν ο γονιός πάει να υπερασπιστεί το όριο που θέτει, είναι μερικές από τις συνηθισμένες καταστάσεις που περιγράφονται σε αυτή την περίοδο.
Είναι η περίοδος που οι γονείς καλούνται να μάθουν στο παιδί το ότι υπάρχουν όρια και κανόνες που χρειάζεται να μάθει να ζει μέσα σε αυτά. Αυτό που πρέπει αρχικά να διευκρινιστεί, είναι πως όλα αυτά αφορούν μια υγιή και φυσιολογική φάση ανάπτυξης και μεγαλώματος του παιδιού. Τη φάση που το παιδί ήδη έχει κατακτήσει τη δυνατότητα να περπατάει και να εκφράζεται λεκτικά, άρα αρχίζει να αυτονομείται και να θέτει τα δικά του όρια σαν ύπαρξη. Παράλληλα όμως δεν γνωρίζει, δεν ξέρει τι είναι καλό ή κακό και ανακαλύπτει κυριολεκτικά τη ζωή, ακόμα και δοκιμάζοντας τι και μέχρι που το μπορεί".
