‘Εφυγε από κοντά μας ένας πολύ καλός μας φίλος, ο Σπύρος Νικολόπουλος.
Ένας επαγγελματίας δημοσιογράφος, με σπουδαίες προδιαγραφές, με διεισδυτικές δημοσιογραφικά δυνατότητες, με αναγνωρισμένες συνδυαστικές ικανότητες και με κριτική σκέψη πολιτικής αντίληψης, που είχε οδηγήσει τους συμπολίτες μας σε μια βαθιά εκτίμηση για το ειδικό βάρος της «διαχείρισης» των τοπικών υποθέσεων, μέσα από την Ιστορική εφημερίδα «ΜΑΧΗ της ΑΙΓΙΝΑΣ».
Πέρα όμως από τις δημοσιογραφικές περγαμηνές του, εξαιρετική ήταν η γενικότερη παρουσία του στην Κοινωνία της Αίγινας, αφού ο χαρακτήρας του, η παιδεία του, η κουλτούρα του, είχαν στοιχεία μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης, σε επίπεδο κοινωνικών αξιών.
Γι’ αυτό το λόγο είχε αποκτήσει και πάρα πολλούς φίλους, οι οποίοι πάντα είχαν να πουν τα καλύτερα λόγια για την ποιότητα του χαρακτήρα του.
Όμως και σε ζητήματα που αφορούσαν στην πρόοδο, στην ανάπτυξη του Νησιού μας, στην υποστήριξη θετικών καταστάσεων, όταν εξυπηρετούντο προοδευτικές λύσεις για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ήταν πάντα δίπλα στους αιρετούς εκπροσώπους του Νησιού μας.
Ωστόσο πολλές φορές ήταν αρκετά επικριτικός και δυσάρεστος για μερικούς όταν επρόκειτο για αρνητικές επιλογές, αφού πάντα στη σκέψη του και στις επισημάνσεις του επικρατούσε το συμφέρον του Νησιού μας και μόνον αυτό.
Την Αίγινα την τίμησε με το πλούσιο δημοσιογραφικό του έργο και την διαφήμισε με την κοινωνική υποδειγματική του αξιοπρέπεια.
Δεν είναι εύκολο να χάνεις έναν υπέροχο φίλο και μάλιστα όταν αυτός ο άνθρωπος έχει αποδείξει ότι η φιλία, η μετριοπάθεια και η ταπεινότητα, μπορεί να ξεπεράσει τα όρια της σκληρής κοινωνικής πραγματικότητας.
Η Αίγινα έχασε έναν συμπολίτη μας, που είχε ξεπεράσει από πολύ νωρίς την πολιτική και κομματική σχέση και την είχε μετατρέψει σε μια γνήσια, ειλικρινή, αμοιβαία φιλία, γεμάτη εκτίμηση και σεβασμό.
Συνήθως λέμε ότι «ο αποθανών δεδικαίωται». Στην περίπτωση του Σπύρου όμως, αυτό συνέβη ατά τη διάρκεια της επίγειας ζωής του, καθώς φρόντισε να τιμήσει και να δικαιώσει τις προσδοκίες, όλων ημών, που βρισκόμαστε στο περιβάλλον του.
Οι φίλοι του, οι συνεργάτες του και όλοι εμείς, που ζήσαμε κοντά του για πολλά χρόνια, του ευχόμαστε καλό κατευόδιο. Τον ευχαριστούμε για την προσφορά του. Θα τον θυμόμαστε για πάντα με σεβασμό και εκτίμηση.
ΒΑΡΤΖΕΛΗΣ ΤΑΚΗΣ—ΣΑΚΚΙΩΤΗΣ ΣΑΚΗΣ
