Επιστολή του εκδότη του Δίαυλου κ. Μανόλη Δεληγιαννάκη, σχετικά με αναφορά του προέδρου της Καποδιστριακής Βιβλιοθήκης κ. Γιώργου Καλόφωνου.

Προς το Αίγινα Portal
Κύριε Διευθυντά,

Στην έγκριτη διαδικτυακή σας Πύλη καλύψατε και δημοσιεύσατε, με τον επαγγελματισμό που σας διακρίνει, τα εγκαίνια της έκθεσης "Τα βιβλία μιλούν για την Αίγινα", που έγινε στο Πολιτιστικό Κέντρο Κυψέλης. Από το συνημμένο βίντεο στο σχετικό σας ρεπορτάζ διαπιστώσαμε ότι έγινε αναφορά και κριτική στην παρουσίαση και το περιεχόμενο του βιβλίου των εκδόσεων Δίαυλος "Τα μήλα του διαβόλου" του συγγραφέα ιστορικών μυθιστορημάτων Αντώνη Παπαϊωάννου. Το βιβλίο μας παρουσιάστηκε πρόσφατα από τον σύλλογο "Φίλοι της Αίγινας", στην αυλή του Λαογραφικού Μουσείου Αίγινας. Η εκδήλωση αυτή καλύφθηκε από την
διαδικτυακή σας Πύλη και δημοσιεύτηκε, όπως όλες οι παρόμοιες εκδηλώσεις. 

Κατά την εκδήλωση "Τα βιβλία μιλούν για την Αίγινα", ο Πρόεδρος της Δημόσιας Καποδιστριακής Βιβλιοθήκης Αίγινας κος Γ. Καλόφωνος σε ολιγόλεπτο χαιρετισμό του επέλεξε να αναφερθεί και να ασκήσει κριτική, από τα εκατοντάδες βιβλία που κυκλοφορούν με θέμα την Αίγινα, στην έκδοσή μας "Τα μήλα του διαβόλου". Κατ ́ αρχήν θεωρούμε την αναφορά αυτή άσχετη με την εκδήλωση, αφού το περιεχόμενο και ο στόχος της ήταν εντελώς διαφορετικός, γεγονός που αποδεικνύει στοχοποίηση της έκδοσής μας. Από τα λεχθέντα του κ. Καλόφωνου, όπως το σχετικό βίντεο καταγράφει, κρίνουμε ότι η ως άνω κριτική του είναι προσβλητική, λόγω και
των προσόντων που απαιτεί η θέση του, ως διευθυντή της Δημόσιας Καποδιστριακής Βιβλιοθήκης της Αίγινας.

Τώρα, αναφορικά με το περιεχόμενο του σχολιασμού, κρίνουμε ότι όταν κάποιος δεν μπορεί ή ηθελημένα το αποφεύγει για όποιες ενδεχόμενες σκοπιμότητες, να διακρίνει τη στοιχειώδη διαφορά ανάμεσα στη μυθοπλασία και την ιστορία, είναι λογικό να καταλήγει σε απλοϊκές και αφελείς εκτιμήσεις που μόνο θυμηδία μπορούν να προκαλέσουν. Το βιβλίο "Τα μήλα του διαβόλου" δίνει πολλές και ακριβείς ιστορικές πληροφορίες, που στόχο έχουν να διαμορφώσουν την «ιστορική» ατμόσφαιρα μέσα στην οποία εκτυλίσσεται η υπόθεση. Ο συγγραφέας όμως επινοεί χώρους πρόσωπα και ιστορίες που είναι εμφανές ότι αποτελούν
στοιχεία μυθοπλασίας και όχι μέρος ιστορικού δοκιμίου. Το να προσεγγίζει κανείς ένα λογοτεχνικό επινοημένο κείμενο αναζητώντας την ιστορική ακρίβεια και να βαφτίζει δήθεν ανακρίβειες τα στοιχεία της μυθοπλασίας, δείχνει ανεπάρκεια ως προς την προσέγγιση ενός βιβλίου και δεν αντέχει σε σοβαρή κριτική, εκτός και αν υπάρχει κάποια άγνωστη σε μας σκοπιμότητα. Ευτυχώς οι αναγνώστες και οι βιβλιόφιλοι έχουν λύσει αυτά τα θέματα ήδη πάνω από 150 χρόνια, από τότε δηλαδή που εμφανίστηκε το ιστορικό μυθιστόρημα. Φανταστείτε πώς θα ήταν η λογοτεχνία σε όλο τον κόσμο, αν έλειπαν αυτές οι «ανακρίβειες», αν υποχρεώναμε τους συγγραφείς να περιορίσουν τη φαντασία τους και την αφηγηματική τους μυθοπλαστική τέχνη. Τα χιλιάδες επιτυχημένα βιβλία που βρίθουν από τέτοιες «ανακρίβειες» στην ιστορία της λογοτεχνίας δίνουν την απάντηση.

Τώρα αν το θέμα είναι απλώς η "παράκαμψη εξουσίας" εκ μέρους των διοργανωτών της εκδήλωσής μας, με το να παρουσιάσουν το βιβλίο εν αγνοία και παρακάμπτοντας τους αποκλειστικούς κατόχους της Ιστορίας και των σχετικών βιβλίων για την Αίγινα, ζητώ ταπεινά συγγνώμη εκ μέρους όλων.

Με εκτίμηση
Για τις εκδόσεις Δίαυλος
Μανόλης Δεληγιαννάκης