Οι γιοί μου, ο Μιχάλης επιχείρησε τραβώντας το λάστιχο από την μάντρα και έριξε νερό να σβήσει τη φλεγόμενη πολυθρόνα. Ένα άγνωστο παλικάρι έσπευσε και τον βοήθησε. Φάνηκε πως έσβησαν, αν και προσωρινά οι φλόγες, μα επανήλθαν ταχύτατα και κατασβέστηηκαν οριστικά από τους πυροσβέστες, που πραγματικά αψηφώντας τον κίνδυνο έσπευσαν! Δύο από αυτούς μάλιστα, μέσ' τους ολόμαυρους, πυκνούς, καπνούς ανέβηκαν την σκάλα.
Ήταν μαύρη ακόμη και η ολόλευκη πόρτα. Παρόλα ταύτα ξανανέβηκαν για να κάνουν έλεγχο και στο διαμέρισμα. Ο Γρηγόρης ειδοποιηθής κατεύθασε σε ελάχιστο χρόνο, όπως και ο Νίκος, ο αδελφός μου, προσφέροντας μου με την παρουσία τους μεγάλη βοήθεια.
Τρία άγνωστα νέα παιδιά, δύο κορίτσια και ένα αγόρι, που περνούσαν στάθηκαν από την πρώτη στιγμή, όταν εγώ βγήκα στο μπαλκόνι και ο καπνός κυλούσε στον αέρα και παρέμειναν όλη την ώρα περιμένοντας το πυροσβεστικό όχημα, μιλώντας μου συνεχώς, προσπαθώντας να με εφησυχάσουν και να κατευνάσουν το στρες και την αγωνία και τον φόβο μου και παρέμειναν στο απέναντι μέχρι τέλους, με ανιδιοτελές ενδιαφέρον. Ένας φίλος ο Φαίδωνας βρισκόταν, όπως και τρεις - τέσσερεις περαστικοί.
Κι όσο για τον Διοικητή κ. Σουλιώτη, ανέβηκε στον όροφο και ήλθε στο μπαλκόνι όπου βρισκόμουν και ξάφνου έβαλε την μάσκα οξυγόνου από το κεφάλι του και την εναπόθεσε στο δικό μου και πραγματικά με έσωσε! Βρισκόμουν σε κατάσταση σοκ, τρέμουσα! Και υπήρξε ήδη αρχή αναπνευστικής δυσφορίας και ξηρός - στεγνός λαιμός. Ο αδελφός μου μου έφερε νερό και δεν μπόρεσα να πιώ παρά δύο γουλιές. Κι αργότερα μου έφερε γάλα με τη σύσταση του κ. Σουλιώτη.
Ο Γρηγόρης με καθησύχασε και μαζί με τον Νίκο με μετέφεραν, όπως τυπικά επιβάλλετο στο Κέντρο Υγείας. Εκεί ακόμη και ο Σωτήρης, όσο περιμέναμε, έβρεξε χαρτιά για απομακρύνει τις μουτζούρες από το πρόσωπο και τα χέρια. Κι ο εφημερεύον ιατρός και η Φλώρα, πιστοί στο καθήκον αναθάρρησαν σαν είδαν πως ήμουν καλά.
Ευχαριστώ όλους εσάς και ευγνωμονώ και ευχαριστώ και όλους όσους ενδιαφέρθηκαν σαν το έμαθαν. Ζητώ συγγνώμη αν σας κούρασα. Θέλησα να αναφερθώ και να ευχαριστήσω τον κάθε ένα ξεχωριστά, προσωπικά, γνωστούς και αγνώστους!
Ευχαριστώ τον Κύριο και τον Άγιό μας. Τέλος καλό όλα καλά! Να υπομένουμε και να ελπίζουμε σε κάθε περίσταση. Εύχομαι σε όλους εσάς ο Θεός και ο Άγιος μας να ευρίσκεται κάθε στιγμή κοντά σας, οδηγοί και προστάτες.
Ιδιαιτέρως μάλιστα τους Πυροσβέστες, τους Αστυνομικούς και Ιατρούς, που με αυταπάρνηση επιτελούν το δύσκολο έργο που οι ίδιοι έχουν επιλέξει.
Με εκτίμηση,
Αρετή Κουκούλη - Γαλάνη.
