Κατά την πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου επανήλθε το θέμα της απόρριψης αδρανών υλικών, ουσιαστικά της παράνομης απόρριψης γιατί νόμιμη διάθεση και επεξεργασία σε μεγάλο όγκο τέτοιου είδους υλικών δεν μπορεί να υπάρξει, αφού το νησί δεν διαθέτει τέτοιου είδους υποδομές. Στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, το θέμα επανήλθε μετά πολλά χρόνια είναι η αλήθεια, με αφορμή το δημοσίευμα μίας εφημερίδας για παράνομη απόθεση μπαζών σε περιοχή της Πέρδικας. Οι δημοτικοί σύμβουλοι συμφώνησαν ότι τέτοιου είδους ενέργειες βλάπτουν το περιβάλλον, κάνουν κακό στην εικόνα του νησιού και είναι πιθανών να δημιουργήσουν προβλήματα σε υφιστάμενες υποδομές όπως είναι μικρές γέφυρες κτλ.
Από το Podcasting Feed του Ενημερωτικού Δελτίου στο ραδιόφωνο του Aegina Portal
Ωστόσο λύση σε αυτό το τόσο σημαντικό ζήτημα δεν έχει δοθεί. Ο δήμος δεν έχει να παρουσιάσει κάποια ολοκληρωμένη μελέτη για αυτό το θέμα. Ο κύριος Γιάννης Παπαδόπουλος έχοντας χειριστεί το 2009 ως αντιδήμαρχος το ζήτημα της αποκατάστασης στο λεγόμενο "νταμάρι του Μπέση" στο Μεσαγρό, περιέγραψε από τη μία το παράνομο περιβάλλον μέσα στο οποίο λειτουργούν όσοι πρέπει να "ξεφορτωθούν" τα μπάζα, συνήθως σε κάποια απόμακρη τοποθεσία, ακόμη και με οχήματα χωρίς πινακίδες, μεταμεσονύκτιες ώρες. Από την άλλη αναφέρθηκε στην υποχρέωση για την αποκατάσταση των νταμαριών από τις επιχειρήσεις που τα εκμεταλλεύθηκαν.
Το Δημοτικό Συμβούλιο ένα χρόνο πριν ψήφισε τον Κανονισμό Καθαριότητας, που προβλέπει πρόστιμα για όσους πετούν μπάζα δίπλα σε κάδους κτλ, ενώ σε πρόσφατη ανακοίνωσή του αναφέρεται σε βαριά πρόστιμα και ποινική δίωξη για όσους παρανομούν.
Επιστρέφοντας στο 2009, τον Μάιο ξέσπασε η μεγάλη αντιπαράθεση ανάμεσα στην τότε διοίκηση του δήμου, στο Δημοτικό Διαμέρισμα Μεσαγρού και στην Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κατοίκων που δημιουργήθηκε για να εμποδίσει την απόθεση μπαζών στο "νταμάρι του Μπέση". Η τότε διοίκηση έκανε λόγο για αποκατάσταση του νταμαριού, αναφέροντας συχνά την ύπαρξη μιας μελέτης που ωστόσο δεν παρουσιάστηκε ποτέ. Αντίθετα οι κάτοικοι του Μεσαγρού πίσω από αυτή την πρόθεση έβλεπαν την πιθανότητα το νταμάρι να μετατραπεί σε χώρο ανεξέλεγκτης απόθεσης ογκωδών ακόμη και σκουπιδιών. Αντιπρότειναν την κατασκευή ενός υπαίθριου θεάτρου. Η κατάσταση είχε εκτονωθεί μέχρι τον Ιούνιο του 2009, οπότε μετά από μία δημόσια συζήτηση η Επιτροπή Πρωτοβουλίας Κατοίκων εκδίδει ψήφισμα όπου η φράση: "Η κοινή πεποίθηση, πως ο γεμάτος μπάζα δασικός πλούτος της περιοχής μας, δεν προσεγγίζει καν την κοινώς νοούμενη έννοια περί πολιτισμού είναι η αρχή μιας κουβέντας", αποτέλεσε το τέλος της αντιπαράθεσης και μαζί το τέλος της αναζήτησης μιας ουσιαστικής λύσης.
Πέρασαν οχτώ χρόνια από τον Μάιο του 2009 και μέχρι σήμερα Μάιο του 2017 ο χρόνος κύλησε αναξιοποίητος. Το 2014 με το πρόβλημα της διαχείρισης των απορριμάτων να έχει οξυνθεί, οι εκπρόσωποι 21 τοπικών συλλόγων που συμμετέχουν σε μία πρωτοβουλία για την υποβολή προτάσεων, ανάμεσα σε άλλα θέματα προτείνουν για τα αδρανή υλικά: "Μπάζα: Όλοι ξέρουμε ότι δεν υπάρχει πρόβλεψη για τα μπάζα στην Αίγινα. Δυστυχώς τα βλέπουμε στα ρέματα να καταστρέφουν την ομορφιά και τη φήμη του νησιού. Πολλοί τα πετάνε κρυφά στα σκουπίδια παρόλο που είναι παράνομο γιατί δεν βρίσκουν άλλη λύση. Αυτό επιβαρύνει σε μεγάλο βαθμό το βάρος και το κόστος της μεταφοράς και της ταφής στη χωματερή. Υπάρχει φορέας που αγοράζει τα μπάζα αρκεί να είναι διαχωρισμένα από τα άλλα απορρίμματα".
Την παραπάνω διαπίστωση, που ισχύει ακόμη και σήμερα συμπληρώνει η πρόταση που έκαναν τότε οι σύλλογοι: "Είναι επείγον ο δήμος να βάλει σε ορισμένα σημεία ειδικούς κάδους για μπάζα οικοδομής, ώστε να παραδίδει αυτά τα υλικά χωρίς να πληρώνει τη χωματερή, μέχρι να βρεθεί χώρος στο νησί. Ο επαγγελματίας της οικοδομής μπορεί να πληρώνει ένα μικρο παράβολο στο δήμο όπως γίνεται άλλου".
Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου το θέμα συζητήθηκε, αλλά χωρίς εμφανή πρόθεση για την ανάπτυξη ενός σχεδιασμού που θα δώσει οριστική λύση και θα προφυλάξει το περιβάλλον από παράνομες πρακτικές στο μέλλον.
