Στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου στον Μεσαγρό, θα τελεστεί αύριο Κυριακή στις 11 η εξόδιος ακολουθία του Νεκτάριου Γκαρή, μιας εμβληματικής προσωπικότητας της Αίγινας, ενός "μοναχικού καλλιτέχνη" που με τις δημιουργίες του προσέφερε στον πολιτισμό και στην διατήρηση της παράδοσης της Αίγινας. Ο Νεκτάριος Γκαρής πέθανε χθες στο νοσοκομείο Αττικόν. Μια απώλεια που σηματοδοτεί μια εποχή που βρίσκεται στο τέλος της. Στο Aegina Portal, είχαμε την ευκαιρία αρκετές φορές να επισκεφθούμε το εργαστήριό του, που έμενε πάντα ανοιχτό για τους νέους, για τους μαθητές και για όλες εκείνες τις πολιτιστικές δράσεις που σκοπό είχαν να μεταφέρουν στην επόμενη γενιά την σπίθα της δημιουργίας. Ήταν πάντα κοντά στην σχολική κοινότητα του Μεσαγρού και είχε τιμηθεί για αυτό. Είχε συμμετάσχει σε εκθέσεις και η συνάντησή του με το σύγχρονο ρεύμα της αγγειοπλαστικής, μέσα από τις εκθέσεις που πραγματοποιούνται στην Αίγινας τα τελευταία χρόνια, είχε δώσει μία καινούργια ώθηση, προβολή και αναγνώριση στην δουλειά του.
Η τέχνη του είχε εκτιμηθεί και είχε ξεπεράσει εδώ και πολλά χρόνια τα σύνορα της Αίγινας. Το 2012 ο σκηνοθέτης Δημήτρης Γκουζιώτης κατέγραψε την εργασία του Νεκτάριου και Γιώργου Γκαρή, δύο τελευταίων παραδοσιακών αγγειοπλαστών της Αίγινας, επιχειρώντας μία πλήρη καταγραφή της όλης διαδικασίας παραγωγής του Αιγινήτικου κανατιού και των άλλων αντικειμένων. Ήταν ένα ντοκιμαντέρ 46 λεπτών με τίτλο "Από πηλό".
Ο Δημήτρης Γκουζιώτης γράφει στο κείμενο για την παρουσίαση της ταινίας του: "Από την εξόρυξη του αργιλοχώματος και την επεξεργασία του σε πηλό έως το πλάσιμό του και την μορφοποίησή του στον τροχό ή στα καλούπια κι από εκεί στο φούρνισμα, την εφυάλωση και στο δεύτερο φούρνισμα. Μια τέχνη φαινομενικά απλή και ταπεινή η οποία όμως είναι άρρηκτα δεμένη με την τεχνική και την αισθητική της ελληνικής – μεσογειακής υπαίθρου, μια τέχνη που φέρει το πνεύμα της επαφής και της αγάπης προς τη φύση: χώμα και νερό, αρκούν, ακόμη και σήμερα, για να μπορέσει ο καλλιτέχνης να δημιουργήσει, να ομορφύνει και να δροσίσει τον κόσμο με τον δικό του τρόπο".
Ο πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Μεσαγρού Μανώλης Λεούσης, σε μήνυμα του αναφέρει μεταξύ άλλων: "Το κενό που αφήνει είναι μεγάλο, όχι μόνο στην αγγειοπλαστική αλλά και στο χωριό του,γιατί ήταν άνθρωπος με ιδιαίτερο ταμπεραμέντο. Προσωπικά, εγώ θα τον ευχαριστήσω γιατί τρία χρόνια τώρα δεν μου αρνήθηκε ποτέ, οτιδήποτε του ζήτησα που είχε σχέση με την τέχνη του, αλλά και με την διαφήμιση του νησιού μας".
