Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, αλλά και την αντιπυρική περίοδο και των όσων συνεπάγεται τον καλοκαίρι για την ανάγκη αυξημένης προστασίας των δασών της Αίγινας, μία επίσκεψη σε δασικές περιοχές που είναι επιβαρυμένες από μπάζα και κάθε λογής απορρίμματα και ογκώδη, δείχνει ότι ο δρόμος για την αντιμετώπιση του προβλήματος είναι ακόμη μακρύς.
Μπορεί στα ζητήματα της αποκομιδής των απορριμάτων, των κάδων και της διαχείρισης, η εικόνα να είναι έχει αλλάξει ριζικά, όμως τα προβλήματα που ξεκινούν από την έλλειψη ενός συστήματος διαχείρισης των αδρανών υλικών εξακολουθούν να είναι εμφανή στις δασικές περιοχές. Τα αδρανή και ότι συνήθως απομένει από μία ανακαίνιση όπως είδη υγιεινής, έπιπλά και άλλα υλικά, πετιούνται με ανατροπή, αυξάνοντας τον όγκο των συγκεντρωμένων υλικών και καθιερώνοντας το σημείο ως ένα καλό μέρος, για να πετάξει κάποιος στην συνέχεια ένα στρώμα ή ότι άλλο θέλει να ξεφορτωθεί.
Στο ρεπορτάζ παρουσιάζονται δύο περιοχές που στο παρελθόν είχαν δεχθεί τεράστια επιβάρυνση, καθαρίστηκαν σε μεγάλο βαθμό, όμως η ρύπανση επέστρεψε. Αν και οι όγκοι στο σύνολό τους είναι μικρότεροι, εξακολουθούν να ρυπαίνουν τις πανέμορφες δασικές περιοχές στις οποίες έχουν πεταχθεί κι αυτό προκαλεί.
Ο λόγος για την περιοχή του Κουρέντη και την είσοδο στο "Μονοπάτι Πολιτισμού 8". Παρόμοια σημεία υπάρχουν σε πολλές ακόμη δασικές περιοχές, του νησιού.
Αυτό που δημιουργεί αίσθηση είναι ότι ένας πολύ μεγάλος όγκος από αυτά τα απορρίμματα θα μπορούσε να έχει πεταχθεί στους κάδους απορριμάτων. Βλέπει κανείς για παράδειγμα ακόμη και υλικά που με μία μικρή προσπάθεια διαχείρισης θα μπορούσαν να έχουν καταλήξει στους κάδους ανακύκλωσης. Πολλά από τα μπάζα έχουν πεταχθεί με ανατροφή στην χαράδρα. Κάποια από αυτά μάλλον δεν πρόκειται να μαζευτούν ποτέ. Υπάρχουν ακόμη και πλαστικά που παραμένουν εκεί από το 2017, όπως δείχνουν οι σχετικές εικόνες που είχαν καταγραφεί τότε στο ρεπορτάζ.
