Ο Γιάννης Κακουλίδης δεν χρειάζεται συστάσεις. Πολυσυλλεκτικός ο ίδιος έχει να παρουσιάσει ένα σημαντικό έργο στο θέατρο, στην ποίηση, στον κινηματογράφο, στη δημοσιογραφία, στη στιχουργία με περισσότερα από πεντακόσια γνωστά ελληνικά τραγούδια, την επικοινωνία και τη διαφήμιση. Αλλά και στην πολιτική και το συνδικαλισμό, με συμμετοχή στο φοιτητικό κίνημα και στη Νεολαία Λαμπράκη, πολιτική δράση στην ΕΔΑ και αργότερα ως υποψήφιος ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ και υποψήφιος Επικρατείας του Συνασπισμού. Έργα του έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και η λίστα με τις δράσεις του μοιάζει ατελείωτη.
Η είδηση είναι ότι ο Γιάννης Κακουλίδης στην κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας Real News έγραψε ένα άρθρο για την Αίγινα. Και είναι είδηση γιατί ο Γιάννης Κακουλίδης μας προσφέρει μέσα από αυτό το άρθρο την άποψη του επισκέπτη. Του ανθρώπου που αν και γνωρίζει το νησί, έχει τη δυνατότητα να βλέπει τα πράγματα από μακριά, να τα προσεγγίζει και να μιλάει για αυτά χωρίς να έχει να χάσει ή να κερδίσει κάτι.
Αναδημοσίευση από την εφημερίδα Real News - Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010
Ξέρω, ξέρω! Άλλα επιβάλουν η επικαιρότητα και η χρονική συγκυρία, όμως με άλλα επιθυμώ σήμερα να καταπιαστώ. Δεν αντέχω, πια, τη μιζέρια και την κακομοιριά που μας πλακώνουν κάθε μέρα, τις δυσοίωνες προβλέψεις, τα εξοντωτικά μέτρα, την ασύλληπτης έκτασης εγκληματικότητα, την ανασφάλεια που διακατέχει όλους μας, τα μεν, τα δε και τα άλλα.
Δεν αντέχω άλλο να βομβαρδίζομαι με λέξεις και ονόματα, όπως σπρεντ, Ολι Ρεν, Αγκελα Μέρκελ, Γκόλντμαν Σακς και δεν συμμαζεύεται. Θέλω να φύγω απ' αυτόν τον εφιάλτη και εν τέλει τολμώ την απόδραση. Πού "; Εδώ πιο κάτω. Στη φιλόξενη και όμορφη Αίγινα των συγκινητικών πρωτοβουλιών και των "συνηθισμένων" απογοητεύσεων. Περί τριημέρου Καθαροδευτέρας ο λόγος, που μου επέτρεψε να θυμηθώ ξανά τα εν Αιγίνη, μιας που παιδιόθεν την γνωρίζω.
Αυτό που δεν γνώριζα είναι οι εκπλήξεις που με ανέμεναν γύρω από τον πολιτισμό, την ψυχαγωγία (και όχι την διασκέδαση) και την ανάληψη πρωτοβουλιών νέων ανθρώπων για την ανάδειξη αξιών. Μια ευχάριστη έκπληξη, το Aegina Portal Web Radio, στο οποίο τυχαίως άκουσα μια εξαιρετική εκπομπή λόγου και μουσικής από τον άγνωστο μου Δημήτρη Κάππο που με ενθουσίασε. Απανωτά, η παράσταση του Μορφωτικού Συλλόγου Αίγινας "Καποδίστριας" με το έργο του Ντε Φίλιπο "Φιλουμένα Μαρτουράνο" σε σκηνοθεσία της κυρίας Άννα Γεραλή.
Ο κινηματογράφος "Τιτίνα" λειτουργεί και συγκεντρώνει αρκετούς θεατές τα βραδιά των προβολών του. Και μουσικές σκηνές, πραγματικές μουσικές σκηνές, με θεματικές βραδιές από τζαζ μέχρι σύγχρονη ελληνική και ξένη μουσική. Κι όλα αυτά στην Αίγινα, όχι από επαγγελματίες μόνο, αλλά στην πλειονότητα από νέους ανθρώπους, ρέκτες και ερασιτέχνες, με πάθος για την τέχνη και τον πολιτισμό. Στον αντίποδα, η υπεύθυνη πολιτεία. Το κράτος. Καταρρέουν από αδιαφορία το Κυβερνείο της πρώτης πρωτεύουσας του ελληνικού κράτους, καθώς και όλα τα καποδιστριακά κτίρια, όπως και το Ευνάρδειο, το Ορφανοτροφείο και το σπίτι του Ροδάκη, παγκόσμιο και μοναδικό δείγμα λαϊκής αρχιτεκτονικής και μένουν χωρίς φωτισμό ο Ναός της Αφαίας και η "κολώνα". Εξαφανίζεται η Παληοχώρα -ο Μυστράς της νησιωτικής Ελλάδας όπως τη χαρακτηρίζουν- και να 'ταν μόνο αυτά... Που αποδεικνύουν πως όταν έχεις πάθος και ενδιαφέρον, άμα θέλεις δηλαδή, και την πρόοδο και τον πολιτισμό και την ανάπτυξη μπορείς να προωθήσεις!
