Η φωτογράφος Βασιλική Ταντάουι μίλησε με τους δύο δημιουργούς για τα ερεθίσματα που τους οδήγησαν σε αυτή την επιλογή. "Είχε να κάνει κυρίως με μία εικόνα, που συζητούσαμε, αυτή που έχουμε στην Αθήνα μέσα στο μετρό περιμένοντας το συρμό. Είναι η εικόνα αυτή των ανθρώπων οι οποίοι περπατούν μόνοι τους, κοιτάζουν χαμηλά στο πάτωμα ή κοιτάζουν τα ipad, τα κινητά. Έχουν τα ακουστικά στα αυτιά, και σου δίνουν αυτή την αίσθηση ότι περπατάς σε ένα χώρο με τόσο κόσμο, αλλά δεν έχεις επαφή και επικοινωνία με κανέναν. Είσαι εντελώς μόνος σου. Αυτό ήταν που μας ώθησε να ψάξουμε λίγο παραπάνω, τι γίνεται πάνω σε αυτό το κομμάτι". εξηγεί η Δέσποινα Γιαννούλη.
"Το θέμα της παράστασης είναι η επικοινωνία", παρατηρεί η Βασιλική Ταντάουι. "Ακριβώς", απαντά ο Βαγγέλης Πιτσιλός: "Είχαμε σκεφτεί από την αρχή την επικοινωνία, το πως έχει εξελιχθεί και επηρεάσει τον κόσμο, αλλά μας βοήθησε και πάρα πολύ αυτό: ο συρμός την μέρα εκείνη στο μετρό. Εμπνευστήκαμε από αυτή την ιδέα, ότι είναι μεταξύ συρμού και αποβάθρας, ότι κάθεσαι αλλά περνάς, κάθεσαι και περνάς, κάθεσαι και περνάς, είναι ένα πράγμα σαν flash back. Το ζεις συνέχεια αυτό. Και μας έχει βοηθήσει η εξέλιξη, στο πως είναι η επικοινωνία και πως ήταν παλιά. Ουσιαστικά αυτό θέλουμε να δείξουμε στην παράσταση αυτή, το πως ήταν παλιά η επικοινωνία και τις πληροφορίες που έχουμε για τότε, γιατί δεν το ζήσαμε, και πως είναι τώρα η επικοινωνία, πως έχει επηρεάσει αυτή τη γενιά, ειδικά τη δική μου γενιά γιατί εξελίχθηκε η τεχνολογία. Μια σύνδεση θέλουμε να δείξουμε, πως είναι η επικοινωνία και πως ήταν, αυτό".
Η Δέσποινα Γιαννούλη συμπληρώνει ότι: "Θέλαμε να ερευνήσουμε και τους διαφορετικούς τρόπους επικοινωνίας. Δηλαδή, το να μιλάω στον άλλον, δεν είναι ο μόνος τρόπος για να επικοινωνήσω μαζί του. Το να του στείλω ένα μήνυμα, το να του στείλω ένα γράμμα, δεν είναι επίσης ο μόνος τρόπος για να επικοινωνήσω μαζί του. Υπάρχουν πολλοί διαφορετικοί τρόποι. Και αυτό ήταν, επίσης, ένα κομμάτι που θέλαμε να ερευνήσουμε και να βάλουμε μέσα στην παράσταση".
Το θεατρικό αυτό έργο δεν έχει παρουσιαστεί πουθενά αλλού πριν. Γράφτηκε για το 6ο Φεστιβάλ Θεάτρου Αίγινας. Οι πρόβες και η συζήτηση πάνω σε αυτές ξεκίνησαν ήδη από το Πάσχα. "Έχουμε κάνει μία αρκετά μεγάλη έρευνα, η οποία πολλές φορές μας τρόμαζε ως προς τον όγκο της πληροφορίας που παίρναμε και θέλαμε όλα αυτά να τα πούμε στο κοινό. Θέλαμε να τα βάλουμε όλα αυτά μέσα στην παράσταση", λέει η Δέσποινα Γιαννούλη, εξηγώντας ότι σταδιακά συνειδητοποίησαν πως απλά δεν ήταν δυνατόν να παρουσιαστεί όλος αυτός ο όγκος της πληροφορίας. "Το καλό πάντα σε μια παράσταση τέτοια, η οποία φτιάχνεται με αυτόν τον τρόπο, είναι ότι μαζεύεις πληροφορία, μαθαίνεις, μπαίνεις μέσα σε αυτό πολύ, για να αρχίσεις μετά να διώχνεις πράγματα". Τελικά μένει η ουσία, αυτό που πραγματικά θέλουν να επικοινωνήσουν με το θεατρικό κοινό, συμπληρώνει η Δέσποινα Γιαννούλη.
Ωστόσο, υπάρχουν και πολλά επαγγελματικά σχέδια για το άμεσο μέλλον. Ο Βαγγέλης Πιτσιλός έχει κλείσει δύο πολύ σημαντικές δουλειές. Η πρώτη είναι μία τηλεοπτική σειρά στον Antenna με την Μαρία Καπογιάννη (είναι η πρώτη του τηλεοπτική σειρά). Η δεύτερη αφορά θέατρο, το μιούζικαλ Mama Mia από τη Θέμιδα Μαρσέλλου και τη Δέσποινα Βανδή στον ομώνυμο ρόλο, στο θέατρο "Ακροπόλ". Τέλος, χορογραφεί ένα παιδικό μιούζικαλ στο θέατρο "Άνεσις". Η Δέσποινα Γιαννούλη ετοιμάζει για φέτος το χειμώνα έναν μονόλογο, σε διασκευή και σκηνοθεσία του Θωμά Βελισσάρη σε νουβέλα της Λιλής Ζωγράφου. Η θεατρική παράσταση θα ξεκινήσει από τη Θεσσαλονίκη τον Ιανουάριο και στη συνέχεια θα παιχτεί στην Αθήνα. Επίσης δουλεύει πάνω σε ένα παραμύθι που έχει γράψει με: "Ο Ζοζέ και η κυρία με το κόκκινο καπέλο", το οποίο είναι προς έκδοση. Μουσική έχει γράψει ο Γιώργος Θεοφανίδης.
Η παράσταση θα δοθεί στην αυλή του Λαογραφικού Μουσείου και θα ξεκινήσει όπως όλες οι παραστάσεις στις 9:15 μ.μ. εισιτήρια προπωλούνται στο βιβλιοπωλείο "Λυχνάρι".
