Με την πρώτη ματιά, φαίνεται ότι όλα τα συστατικά έχουν μπει για να συνθέτουν την ειδυλλιακή εικόνα ενός πάρκου : ο γέρος κηπουρός δεσπόζει με το καροτσάκι γεμάτο λουλούδια, τα παιδιά παίζουν μπάλα, κουτσό και σχοινάκι, ενώ οι νταντάδες τους ρεμβάζουν, αραχτές στο παλιό πράσινο παγκάκι∙ μια χαριτωμένη κοπελίτσα στο πατίνι της κόβει βόλτες στις αλέες∙ δεν λείπουν ούτε το ερωτευμένο ζευγάρι ούτε τα πουλιά στη φυλλωσιά ούτε τα αγάλματα στις βάσεις τους.
Πού και πού όμως κάποια αλλόκοτα πλάσματα, με την παρουσία τους, διαψεύδουν ένα ρεαλισμό που συνήθως απέχει από τον κόσμο του Jean-Jacques Tesson: εδώ, ένας απογοητευμένος Ίκαρος, αν και μηχανοποιημένος, δεν κατάφερε να απογειωθεί∙ εκεί μία γενναία Βουργουνδή κοντέσα (συμπατριώτισσα του καλλιτέχνη!), κραδαίνοντας λάβαρο, ξεκινάει για την Πρώτη Σταυροφορία, χωρίς καθόλου να απαρνιέται την θηλυκότητά της. Για τον καλλιτέχνη, στη δική του Εποχή του Σιδήρου, πέρα από κάθε χρονική αντιστοιχία, άνετα συνομιλεί ο Homo Erectus με ένα ανδρόγυνο πλατωνικής έμπνευσης και η λυγερή πριγκίπισσα από την Ασσυρία με μία αφράτη ηρωίδα του Φελίνι. Γιατί είναι το ίδιο το κομμάτι σιδήρου που καθοδήγει το νου και το χέρι του. Και έτσι από αναμνήσεις, αναγνώσεις, όνειρα αναδύονται αυτόματα οι πιο ετερόκλητες φιγούρες. Σε κάθε περίπτωση, όμως, το μέταλλο βγάζει κάτι το γλυκό∙ την τρυφερότητα, μάλλον, που νιώθει ο κατασκευαστής τους για τη σκουριά, όμοια, λέει, με τις ρυτίδες σε αγαπημένο πρόσωπο.
Jeanne Roques
"Η Εποχή του Σιδήρου". Έκθεση του Jean-Jacques Tesson στο ξενοδοχείο Brown. Διάρκεια έκθεσης 21 Ιουνίου - 22 Σεπτεμβρίου.
