Πέντε γενιές παράδοσης μετράει το ελαιοτριβείο του κυρίου Νίκου Σακελλίου που βρίσκεται στην Κυψέλη. Πέντε διαφορετικές γενιές και άλλοι τόσοι τρόποι στο πέρασμα των χρόνων, με μηχανήματα και εργαλεία που άλλαζαν για παράγουν το πολύτιμο ελαιόλαδο. Ο κύριος Κυριάκος Σακελλίου μας μεταφέρει αρκετά πίσω, την εποχή που το λιοτρίβι ξεκίνησε να λειτουργεί. Μας δείχνει τα σύνεργα, τα μηχανήματα, μας μιλάει για τις τεχνικές και το μόχθο τον ανθρώπων. Φτάνει στο σήμερα και μας εξηγεί τις αλλαγές. Ο ήχος από τα μηχανήματα πού δουλεύουν ακατάπαυστα μας θυμίζει ότι βρισκόμαστε σε μια περίοδο αιχμής. Όλα πρέπει να γίνουν με γοργές κινήσεις, αλλά και με προσεκτικό τρόπο.
Τα κοφίνια με τις ελιές μεταφέρονται με τα φορτηγά. Το ξεφόρτωμα γίνετε γρήγορα, ανάμεσα σε δυο φιλικές κουβέντες, είναι κι αυτό μέρος της διαδικασίας. Οι φωτογραφίες στον τοίχο, παλιές, ασπρόμαυρες μας μεταφέρουν το διηνεκές της ιστορίας. Πρόσωπα κουρασμένα μα και χαρούμενα. Ο χυμός της ελιάς είναι η καλύτερη ανταμοιβή, όλα όσα πληρώνουν το μόχθο και την κούραση στα χωράφια και μετά στο λιοτρίβι. Η ιστορία περνά από μπροστά μας, το ξύλινο πιεστήριο και το μηχάνημα που ήρθε από τη Θεσσαλονίκη, βρίσκονται στην αυλή για να θυμίζουν όσα έγιναν, την παράδοση, την εξέλιξη.
Ένα τσιγάρο στα βιαστικά και η επόμενη καρότσα μπαίνει στη σειρά για να ξεφορτωθεί. Η μυρωδιά από τον πολτό της ελιάς είναι έντονη. Ο Νίκος Σακελλίου είναι πλέον ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης. Έχει "περάσει" σε αυτόν όπως απαιτεί η παράδοση. Μας εξηγεί τη διαδικασία και συνεχίζει τη δουλειά, ο χώρος γεμίζει ξανά από το φορτίο με τις ελιές που μοσχοβολούν. Η δουλειά συνεχίζεται μαζί με την παράδοση που ταξιδεύει στο χρόνο της Αίγινας.
