Με μεγάλη επιτυχία, προσέλευση και συμμετοχή, πραγματοποιήθηκε σήμερα το απόγευμα, στην πλατεία της Κυψέλης, από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Κυψέλης, η αναβίωση του εθίμου του Λειδινού. Η εκδήλωση ήταν ενταγμένη στο πρόγραμμα του 13ου Φεστιβάλ Φιστικιού Αίγινας,
Λόγω των συνθηκών της πανδημίας η αναβίωση δεν ήταν εφικτό να γίνει τα δύο τελευταία χρόνια, όμως φέτος οι κυρίες του συλλόγου έδωσαν και πάλι τον καλύτερό τους εαυτό, σ' αυτό το ιδιαίτερο θεατρικό δρώμενο, που συμβολίζει το τέλος της θερινής περιόδου και το πέρασμα της φύσης και των ανθρώπων στο φθινόπωρο και στο χειμώνα.
Όπως τότε, έτσι και τώρα, το δρώμενο της αναβίωσης διατηρεί τα σταθερά βήματα της παράδοσης, που ξεκινούν με την δημιουργία του ανδρικού ομοιώματος, της περιφοράς του στους δρόμους της Κυψέλης και στο τέλος το κέρασμα με τα κρίθινα κουλούρια.
Η ημέρα της αναβίωσης του εθίμου είναι η 14η Σεπτέμβρη, δηλαδή ημέρα της ανύψωσης του τιμίου Σταυρού. Αυτή λοιπόν ήταν σπουδαία ημέρα για του Αιγινήτες, γιατί συμβόλιζε το τέλος των εαρινών και θερινών εργασιών, την αρχή των φθινοπωρινών και χειμερινών καθώς και την παύση διαφόρων συνηθειών τους. Ο Λειδινός είναι ένα φθινοπωρινό αγροτικό, φαλλικό έθιμο, με συμβολικό χαρακτήρα και διάχυτο το περίφημο σατιρικό πνεύμα του Διονύσου, που από αρχαιοτάτων χρονών μέχρι και σήμερα αναβιώνει στην Κυψέλη της Αίγινας.
Οι κυρίες του συλλόγου, μέσα από το δρώμενο που είχαν ετοιμάσει, δημιούργησαν το γνωστό ανδρικό ομοίωμα, που το παρουσιαστικό του έδειχνε ένα νέο της αγροτιάς με ντρίλινα ρούχα. Το παραγέμισαν με άχυρα, τα οποία συμβολίζουν την εποχή της συγκομιδής. Το κεφάλι του το σχημάτισαν με ένα Αιγινήτικο κανάτι, που το ζωγράφισαν με κάρβουνο για να παραστήσουν το στόμα, μύτη, μάτια κλπ. Τον στόλισαν με στάχια, βασιλικούς και άλλα λουλούδια. Τα γεννητικά όργανα, τα σχημάτισαν από ένα γουδοχέρι με δύο μικρά ρόδια ως ένδειξη της διαιώνισης και αναπαραγωγής της ζωικής και φυτικής ύπαρξης.
Όπως γινόταν και παλιά, σχημάτισαν μια πομπή στην οποία συμμετείχαν κυρίως μικρά παιδιά που κρατούσαν λουλούδια, κλαδιά από φοίνικες και σημαίες πάνω σε κοντάρια, τα μαντήλια των γυναικών και τραγουδούσαν το ίδιο τραγούδι:
Λειδινέ μου – Λειδινέ μου,
τσαι κλισαρομένε μου.
Όπου σε κλισαρώσανε με την ψιλή κλισάρα
τσαι όπου σε περνούσανε αφ’ την Αγιά Βαρβάρα
Λειδινέ μου – Λειδινέ μου
Φεύγεις, πάεις Λειδινέ μου, τσ εμάς αφήνεις κρύους,
πεινασμένους, διψασμένους κι όχι λίγο μαραμένους.
Λειδινέ μου – Λειδινέ μου
Πάλι θα ‘ρθεις Λειδινέ μου, με του Μάρτη τις δροσιές,
Με τα’ Απρίλη τα λουλούδια τσαί του Μάη τις δουλειές.
Λειδινέ μου – Λειδινέ μου
Ήρθε η ώρα να μας φύγεις, πάαινε εις το καλό,
τσαι με το καλό να έρθεις κι όλους να μας βρεις γερούς.
Λειδινέ μου – Λειδινέ μου και κλισαρωμένε μου.
Η όμορφη εκδήλωση ολοκληρώθηκε με συναυλία της Δανάης Παπαδοπούλου, με νησιώτικους ήχους και σκοπούς της Μικράς Ασίας. Τη συναυλία χαιρέτησε η πρόεδρος του 13ου Φεστιβάλ Φιστικιού Αίγινας κ. Μαριλένα Γιαννούλη.
