Ο «Λειδινός της Αίγινας» στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας.

20230913_192619-leidinos-04.jpg

Με απόφαση που δημοσιεύθηκε σήμερα και υπογράφει η Υπουργός Πολιτισμού κ. Λίνα Μενδώνη, o «Λειδινός της Αίγινας» εγγράφηκε στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας, επειδή αποτελεί μια δημόσια εκδήλωση που ενισχύει τη συλλογική μνήμη και την ταυτότητα των κατοίκων της Αίγινας. 

Από το Podcasting Feed του Ενημερωτικού Δελτίου στο ραδιόφωνο του Aegina Portal.




Για την απόφαση ελήφθησαν υπόψη ο σχετικός φάκελο που υποβλήθηκε στη Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς από τον Μορφωτικό και Πολιτιστικό Σύλλογο Κυψέλης Αίγινας και η ομόφωνη γνωμοδότηση του Συμβουλίου Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (ΣΑΠΚ), όπως διατυπώθηκε στο 8ο θέμα της συνεδρίασης της 18ης Δεκεμβρίου 2024 αναφορικά με την εγγραφή του υποβληθέντος Δελτίου στοιχείου, που φέρει τον τίτλο «Λειδινός της Αίγινας», στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας.

Το δελτίο υποβλήθηκε το 2022 και έτυχε, μαζί με τα υπόλοιπα δελτία, συστηματικής επεξεργασίας από τη Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς και την Εθνική Επιστημονική Επιτροπή για την Εφαρμογή της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (UNESCO, 2003) με τη συνεργασία των κοινοτήτων των φορέων, αποσκοπώντας στη διαφύλαξη των παραδόσεων και τη μετάδοσή τους στις νεότερες γενιές.

Το έθιμο του Λειδινού της Αίγινας.

Ο Λειδινός είναι ένα φθινοπωρινό αγροτικό, φαλλικό έθιμο, με συμβολικό χαρακτήρα και διάχυτο το περίφημο σατιρικό πνεύμα του Διονύσου, που από αρχαιοτάτων χρονών μέχρι και σήμερα αναβιώνει στην Κυψέλη της Αίγινας.

Η ημέρα της αναβίωσης του εθίμου συνδέεται με τη 14η Σεπτέμβρη, δηλαδή ημέρα της ανύψωσης του Tιμίου Σταυρού. Ήταν μία σπουδαία ημέρα για του Αιγινήτες, γιατί συμβόλιζε το τέλος των εαρινών και θερινών εργασιών, την αρχή των φθινοπωρινών και χειμερινών εργασιών καθώς και την παύση διαφόρων συνηθειών στο πρόγραμμα της ημέρας.

Το δρώμενο της αναβίωσης διατηρεί τα σταθερά βήματα της παράδοσης, που ξεκινούν με την δημιουργία του ανδρικού ομοιώματος, της περιφοράς του στους δρόμους της Κυψέλης και στο τέλος το κέρασμα με τα κρίθινα κουλούρια.

Όπως γινόταν και παλιά, σχημάτισαν μια πομπή στην οποία συμμετείχαν κυρίως μικρά παιδιά που κρατούσαν λουλούδια, κλαδιά από φοίνικες και σημαίες πάνω σε κοντάρια, τα μαντήλια των γυναικών και τραγουδούσαν το ίδιο τραγούδι:

Λειδινέ μου – Λειδινέ μου,
τσαι κλισαρομένε μου.
Όπου σε κλισαρώσανε με την ψιλή κλισάρα
τσαι όπου σε περνούσανε αφ’ την Αγιά Βαρβάρα
Λειδινέ μου – Λειδινέ μου
Φεύγεις, πάεις Λειδινέ μου, τσ εμάς αφήνεις κρύους,
πεινασμένους, διψασμένους κι όχι λίγο μαραμένους.
Λειδινέ μου – Λειδινέ μου
Πάλι θα ‘ρθεις Λειδινέ μου, με του Μάρτη τις δροσιές,
Με τα’ Απρίλη τα λουλούδια τσαί του Μάη τις δουλειές.
Λειδινέ μου – Λειδινέ μου
Ήρθε η ώρα να μας φύγεις, πάαινε εις το καλό,
τσαι με το καλό να έρθεις κι όλους να μας βρεις γερούς.
Λειδινέ μου – Λειδινέ μου και κλισαρωμένε μου.

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Κυψέλης πραγματοποιεί κάθε χρόνο με μεγάλη επιμέλεια την αναβίωση του εθίμου του Λειδινού, που συγκεντρώνει εκατοντάδες κατοίκους της Αίγινας, παραθεριστές και επισκέπτες του νησιού.

Το σχετικό Δελτίο Τύπου του Υπουργείου Πολιτισμού αναφέρει σχετικά:

ο Υπουργείο Πολιτισμού ανακοινώνει την εγγραφή στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας, επτά νέων στοιχείων, εφαρμόζοντας, ήδη από το 2006, την σύμβαση για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Τα Δελτία για τα επτά στοιχεία άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, που υποβλήθηκαν το 2022, έτυχαν συστηματικής επεξεργασίας από τη Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς και την Εθνική Επιστημονική Επιτροπή για την Εφαρμογή της Σύμβασης για τη Διαφύλαξη της Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς (UNESCO, 2003) με τη συνεργασία των κοινοτήτων των φορέων, αποσκοπώντας στη διαφύλαξη των παραδόσεων και τη μετάδοσή τους στις νεότερες γενιές.

Στο πλαίσιο της εφαρμογής της Σύμβασης της UNESCO, η χώρα μας δημιούργησε και εμπλουτίζει συστηματικά το Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς, στο οποίο κοινότητες φορέων άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς έχουν τη δυνατότητα να αναδείξουν τα στοιχεία που οι ίδιες θεωρούν σημαντικά, για την ταυτότητά τους.

Η Υπουργός Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη, με την αποδοχή της εισήγησης της Επιτροπής, για την εγγραφή των επτά νέων στοιχείων στο Εθνικό Ευρετήριο, δήλωσε: «Η εγγραφή επτά νέων στοιχείων στο Εθνικό Ευρετήριο Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς αποτελεί μια σημαντική προσθήκη στο πολιτιστικό αποτύπωμα της χώρας μας. Κάθε στοιχείο που καταγράφεται δεν είναι απλώς ένα κομμάτι της παράδοσής μας, αλλά μια ζωντανή έκφραση της ταυτότητας, της δημιουργικότητας και της συλλογικής μνήμης των κοινοτήτων μας. Η άυλη πολιτιστική κληρονομιά είναι η ψυχή του πολιτισμού μας. Είναι τα τραγούδια, οι χοροί, τα έθιμα, οι τεχνικές και οι γνώσεις που περνούν από γενιά σε γενιά, χτίζοντας γέφυρες ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Γι' αυτό και η διαφύλαξη και ανάδειξή τους αποτελεί προτεραιότητα για το Υπουργείο Πολιτισμού. Η καταγραφή των επτά νέων στοιχείων είναι το αποτέλεσμα συλλογικής προσπάθειας επιστημονικών φορέων, τοπικών κοινοτήτων και πολιτιστικών συλλόγων, που εργάζονται, με αγάπη και γνώση, για τη διατήρηση της άυλης κληρονομιάς μας. Ωστόσο, η εγγραφή αυτή δεν είναι το τέλος της πορείας αλλά η αρχή μιας νέας πορείας για την προστασία, ανάδειξη και μετάδοση της ζωντανής κληρονομιάς μας, στις επόμενες γενιές».

Η ετήσια διαδικασία εμπλουτισμού του Εθνικού Ευρετηρίου Άυλης Πολιτιστικής Κληρονομιάς της Ελλάδας ξεκινάει κάθε Ιανουάριο, με τη δημόσια πρόσκληση που απευθύνει η ΔΙΝΕΠΟΚ. Η Εθνική Επιστημονική Επιτροπή κατά τη συνεδρίαση της, στις 18 Δεκεμβρίου 2024, έκρινε θετικά την εισήγηση για την εγγραφή επτά στοιχείων άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς, την οποία και έκανε δεκτή η Υπουργός Πολιτισμού.

Για τον Λειδινό της Αίγινας, το οποίο είναι το πέμπτο από τα επτά στοιχεία που εντάχθηκαν αναφέρει τα ακόλουθα:

Έθιμο επαναλαμβανόμενο κάθε 14 Σεπτέμβρη στην Κυψέλη Αίγινας. Ονόμαζαν «ΛΕΙΔΙΝΟ» ένα πρόχειρο ελαφρύ γεύμα που έπαιρναν οι αγρότες το σούρουπο, επιστρέφοντας από μια κοπιαστική μέρα στα χωράφια. Η συνήθεια αυτή επαναλαμβανόταν κάθε μέρα από μέσα Μαρτίου έως μέσα Σεπτεμβρίου – περίοδος δηλαδή που η μέρα είναι μεγάλη και οι εργάτες δούλευαν «όσο έβλεπαν». Τους επόμενους έξι μήνες, η ημέρα μικραίνει οπότε ο χρόνος εργασίας στο ύπαιθρο αναγκαστικά περιορίζεται, σουρουπώνει νωρίς και δεν υπάρχει ανάγκη για «λειδινό» γεύμα. Παρομοιάζεται αυτή η διακοπή ως θάνατος του «Λειδινού» και σηματοδοτείται με μια παρωδία κηδείας ομοιώματος νεκρού, με μοιρολόι, ταφή, κόλλυβα που καταλήγει σε γλέντι.

Φωτογραφία από το αρχείο του Aegina Portal.


Ακολουθήστε το Aegina Portal στο Google News

google-news.png
Το σύνολο του περιεχομένου του Aegina Portal είναι πρωτότυπο, αποτέλεσμα δημοσιογραφικής έρευνας και προστατεύεται από τους νόμους περί πνευματικών δικαιωμάτων.
Απαγορεύεται η αντιγραφή ολόκληρου ή μέρους αυτού χωρίς προηγούμενη γραπτή άδεια.

Tune in Apps

Ακούστε το Aegina Portal Talk Radio από το λογαριασμό μας στο Tunein

Aegina Portal Talk Radio

Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε έναν εξωτερικό player:


iTunes.png vlc.png winamp.png wmp.png