Μιχαήλ Μαρτζουβάνης "Ο Ρώσος". Πενήντα χρόνια μετά το θάνατό του. .

"Συνήθως ζωγράφιζε ηλιόλουστες μέρες και κατ' εξοχής μέσα στον ήλιο του καλοκαιριού, όταν οι ελιές λιώνουν το γκριζοπράσινο χρώμα τους μέσα στη λάμψη του ουρανού και το πεύκο, το κυπαρίσσι, το βένιο, η αμυγδαλιά, συγχέονται στο μάτι του θεατή από τον εκθαμβωτικό καλοκαιριάτικο ήλιο. Στις θαλασσογραφίες του, το λιμάνι είναι γεμάτο καΐκια και ψαρόβαρκες με κρεμασμένα από την άπνοια πανιά και γαλήνια θάλασσα. Οι ακρογιαλιές του άλλοτε με τις μοναχικές ψαρόβαρκες ή τα δεμένα το ένα δίπλα στο άλλο γρι-γρια και άλλοτε με τις παραγαδιάρικες μικρόβαρκες, τις ανεμότρατες ή τα πυροφάνια με τα καμάκια και τις απόχες, είναι με ήρεμη συνήθως θάλασσα και γαλανό ουρανό, που λίγα σύννεφα τον ομορφαίνουν σε μία αποθέωση χρωμάτων, σφιχτοδεμένη, σύνθεση και ακρίβεια εκτελέσεως".

Με αυτόν τον τρόπο ξεκινά το βιογραφικό σημείωμα για το έργο του ζωγράφου Μιχαήλ Μαρτζουβάνη, στην έκθεση που γίνεται αυτή την περίοδο στο Λαογραφικό Μουσείο και θα διαρκέσει μέχρι και τις 17 Οκτωβρίου. "Μιχαήλ Μαρτζουβάνης "Ο Ρώσος". Πενήντα χρόνια μετά το θάνατό του" είναι ο τίτλος μιας έκθεσης, που εμφανίστηκε αναπάντεχα, πλημμυρίζοντας με συναισθήματα χαράς όσους είχαν την ευκαιρία να την απολαύσουν. Η Αίγινα μέσα από το δυνατό ήλιο του καλοκαιριού, λίγο μετά τον πόλεμο, από τον Μιχαήλ Μαρτζουβάνη, τον Ρώσο όπως τον αποκαλούσαν τότε στο νησί. Το έργο του δεν είναι γνωστό στη νεώτερη γενιά. Οι δύο κόρες του επέστρεψαν στην Αίγινα και διοργάνωσαν την έκθεση ως ένα φόρο τιμής στον πατέρα τους. Ο Μιχαήλ Μαρτζουβάνης ήταν επίσης κεραμίστας υψηλού επιπέδου και ανάμεσα στα έργα που θα δει ο επισκέπτης της έκθεσης υπάρχουν κάποια "διαμάντια" που θα γεμίσουν την ψυχή του με την ηρεμία, με το φως και τα χρώματα της Αίγινας, μαζί με μια σπάνια αίσθηση αισιοδοξίας. Μια έκθεση που πέρα από την εικαστική της αξία, παρουσιάζει λαογραφικά σημεία αναφοράς, που επαναφέρουν μνήμες, της Αίγινας του καλοκαιρινού απομεσήμερου, δίπλα στη θάλασσα, το λιμάνι ή την φύση.