"Με τους συνεργάτες του θα μπορέσει πλέον να επανεκκινήσει το όλο θέμα του συσσιτίου", είπε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ύδρας, Σπετών και Αιγίνης κ. Εφραίμ μιλώντας στο Aegina Portal, και συμπλήρωσε ότι θα πρέπει να βρεθούν νέα στελέχη, νέοι εθελοντές και εθελόντριες, προκειμένου να αναπτυχθεί, και να προσφέρει τις υπηρεσίες του όπου χρειάζεται. Επίσης αναφέρθηκε στην προσωρινή μεταφορά των υποδομών του συσσιτίου, σε χώρο που θα προσαρμοστεί για αυτό το λόγο στο Νοσοκομείο Αίγινας. Η μεταφορά κρίνεται επιβεβλημένη λόγω των έργων αναμόρφωσης που θα ξεκινήσουν στο κτίριο του Λεουσείου, μετά την σχετική έγκριση των μελετών από την Περιφέρεια.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ύδρας, Σπετών και Αιγίνης κ. Εφραίμ ευχαρίστησε για μία ακόμη φορά όλους όσους συνεισφέρουν για τη λειτουργία του συσσιτίου. Τέλος, ευχήθηκε να υπάρχει ενότητα: "Να υπάρχει μία καλή θέληση για όλα τα πράγματα. Αν δεν έχουμε ενότητα όλα τα πράγματα πάνε πίσω. Ανέφερα κυρίως τα καποδιστριακά κτίρια όπως το "Κυβερνείο", πόσο πολύ πήγε πίσω, επειδή δεν μπορούσαμε να αναπτύξουμε μία κοινή γραμμή να προχωρήσουμε για τα θέματα αυτά".
Ακολουθεί η προσφώνηση του π. Νικολάου Σαββόπουλου Διευθυντή του Λεουσείου Ιδρύματος στην εκδήλωση για την κοπή της Αγιοβασιλόπιττας των εθελοντών και των φίλων του συσσιτίου γερόντων και απόρων: "Σεβασμιώτατε κυρίες και κύριοι, αγαπητοί συνεργάτες. Σας καλωσορίζουμε και σας ευχαριστούμε όλους για την παρουσία σας στην σημερινή εκδήλωση για την κοπή της αγιοβασιλόπιττας των εθελοντών του Λεουσείου Ιδρύματος. Πρέπει εξ αρχής να πούμε ότι βρισκόμαστε όλοι εδώ και για έναν επι πλέον λόγο. Για να επιβεβαιώσουμε την αγωνία μας για τη λειτουργία του Λεουσείου και κυρίως για να εκφράσουμε την βαθειά επιθυμία όλων μας να δούμε κάποτε το Λεούσειο να λειτουργεί σύμφωνα με τους στόχους που έθετε η διαθήκη του συμπατριώτη μας αειμνήστου Αντωνίου Λεούση. Διαβάστε περισσότερα...
Είναι γεγονός ότι το Λεούσειο από τότε που κτίστηκε και έγινε ίδρυμα ως «Στέγη Νεότητος και ευγηρίας» λειτούργησε κατά καιρούς εφαρμόζοντας περιστασιακά την επιθυμία του διαθέτη, για μεν το πρώτο σκέλος που αφορά τη νεότητα, στην αρχή ως τεχνική σχολή και οικοτροφείο, και στη συνέχεια ως σχολές πληροφορικής και αγιογραφίας. Από το Λεούσειο πέρασαν και έμαθαν τέχνη πριν καλά καλά δημιουργηθούν από το κράτος τα ΕΠΑΛ, δεκάδες παιδιά του αργοσαρωνικού. Στις δε σχολές πληροφορικής πάλι πρωτοστάτησε στην Αίγινα, η Ιερά Μητρόπολη Υδρας Σπετσών και Αιγίνης και εκπαίδευε στις νέες τεχνολογίες πάνω από 100 συμπολίτες μας σε ετήσια βάση. Για την ικανοποίηση του δευτέρου σκέλους της επιθυμίας του διαθέτη που αφορούσε την ευγηρία εδώ και 24 περίπου χρόνια λειτουργεί το συσσίτιο γερόντων και απόρων.
Είναι αλήθεια ότι θα ήταν για όλους μας ιδανικό να λειτουργούσε συστηματικά το Λεούσειο και να στέγαζε σε αυτό το υπέροχο κτίριο και τις δύο κατευθύνσεις του διαθέτη και τη νεότητα και τα γηρατειά.
Οι διάφορες όμως συγκυρίες, οικονομικές και άλλες δεν το επέτρεψαν παρά τη σφοδρή επιθυμία τόσο του γέροντα αειμνήστου μητροπολίτου Ιεροθέου όσο και του διαδόχου του Σεβασμιωτάτου ποιμενάρχου μας κ. Εφραίμ.
Σήμερα μετά από πολλές προσπάθειες του Δεσπότη μας φαίνεται να υπάρχει κάποιο φως στον ορίζοντα.
Ευελπιστούμε ότι με τη βοήθεια του Θεού και την θέληση τη δική μας και των συμπολιτών μας, ότι θα έχουμε σύντομα θετική εξέλιξη ώστε να γίνει το Λεούσειο το Κέντρο Κοινωνικής Προσφοράς της Αίγινας.
Πρέπει επίσης να αναφέρουμε ότι κάνουμε μία προσπάθεια επανεκκίνησης της λειτουργία του συσσιτίου.
Οι σημερινές οικονομικές συνθήκες μας υποχρεώνουν να ξαναδούμε μέσα από ένα πιο συστηματικό πρίσμα τον θεσμό της φιλανθρωπίας.
Επειδή πρέπει να σεβαστούμε, αφ΄ενός μεν και την τελευταία δεκάρα που εισπράττουμε από το υστέρημα των συνανθρώπων μας, αφ΄ετέρου δε και τον κόπο και τον πολύτιμο χρόνο που αφιερώνουν οι δεκάδες εθελοντές, θα πρέπει να ξαναδούμε τη λειτουργία της προσφοράς γευμάτων και τροφίμων με κριτήρια που να εξασφαλίζουν ότι φαγητό θα πρέπει να προσφέρεται αποκλειστικά και μόνο στους αδελφούς μας που έχουν πραγματική ανάγκη και βρίσκονται σε οικονομική δυσπραγία.
Όταν αυτό εξασφαλιστεί θα πρέπει να δούμε σε δεύτερο χρόνο και κάτι άλλο. Τα δωρεάν γεύματα δεν θα πρέπει να λειτουργούν σαν επιβράβευση και συντήρηση της τεμπελιάς. Θα πρέπει πάντοτε να δίνεται η ευκαιρία στον άνεργο να μην παραμένει και άεργος.
Θα μου πείτε τι μπορεί να γίνει.
Σε άλλα προηγμένα κράτη της Ευρώπης σε κρατικό επίπεδο ισχύει το εξής: Αυτοί που εισπράττουν το ταμείο ανεργίας είναι υποχρεωμένοι να προσφέρουν κοινωνική εργασία σε ιδρύματα και κοινωφελείς οργανισμούς με ωράριο ανάλογο του επιδόματος.
Θα μπορούσε λοιπόν αντίστοιχα να ρυθμιστεί ώστε όσοι εκ των αδελφών μας είναι αρτιμελείς και ικανοί για εργασία να προσφέρουν κάποια κοινωνική υπηρεσία σε ανταπόδοση του δωρεάν γεύματος.
Αυτό εάν το δούμε στη σωστή του διάσταση και το οργανώσουμε σωστά σαν τοπική κοινωνία, πέρα από το ότι θα λειτουργήσει και σαν εργασιοθεραπεία, θα μπορούσε να εξελιχθεί και σαν δραστηριότητα που θα φέρει ανάπτυξη αφού θα σηκώσει κάποιους συμπολίτες μας από την τηλεόραση και το καφενείο.
Από τους πατέρες τις εκκλησίας μαθαίνουμε ότι θα πρέπει να προσφέρουμε σε όσους μας ζητούν βοήθεια αδιάκριτα και χωρίς να περιμένουμε ανταπόδοση. Αυτό πότε να ισχύει? Όταν προσφέρουμε εμείς προσωπικά και από τη δική μας τσέπη.
Όταν όμως έχουμε να διαχειριστούμε την προσφορά από το υστέρημα των αδελφών μας έχουμε υποχρέωση πρώτα πρώτα να σεβαστούμε αυτούς τους ίδιους τους αδελφούς μας και την προσφορά τους.
Είναι γεγονός ότι η φιλανθρωπία, όταν γίνεται με χρήματα των αδελφών μας, χωρίς κριτήρια, μπορεί να εξελιχθεί σε εκμετάλλευση και είναι τραγικό λάθος.
Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου την μικρή Αγγελική η οποία έφερε χθες Σάββατο στο Λεούσειο, τις οικονομίες της σε τρόφιμα που αγόρασε η ίδια, για να γίνουν γεύμα αγάπης. Πρέπει να ομολογήσω ότι ήταν και για μένα προσωπικά ένα γερό μάθημα, εγώ δεν το έχω κάνει ακόμα.
Εφ΄όσον υπάρχουν σήμερα τέτοια παιδιά με γονείς που τα μαθαίνουν να κάνουν την αγάπη – πράξη, μπορούμε να ελπίζουμε.
